ایماه آسمان لطافت جمال تو از فریومدی غزل 252
1. ایماه آسمان لطافت جمال تو
ترسم همیشه بر تو ز عین الکمال تو
بکمند تابدارت که مهست در خم او از فریومدی غزل 253
1. بکمند تابدارت که مهست در خم او
به بنفشه عذارت که گلست همدم او
چون ذره هوا میکند ای ماه ز هر سو از فریومدی غزل 254
1. چون ذره هوا میکند ای ماه ز هر سو
دلها بتو خورشید رخ غالیه گیسو
سنبل است آن بنا گوش سمن سیمای تو از فریومدی غزل 255
1. سنبل است آن بنا گوش سمن سیمای تو
یا کمند عنبرین یا زلف سوسن سای تو
مرحبا ایچشم جان روشن بنور رای تو از فریومدی غزل 256
1. مرحبا ایچشم جان روشن بنور رای تو
دستگیر دل گه آشفتگی گیسوی تو
نگارم ار بگذارد ز رخ نقاب فرو از فریومدی غزل 257
1. نگارم ار بگذارد ز رخ نقاب فرو
شود ز خجلت رخسارش آفتاب فرو
هستم بجستجوی تو پوینده کو بکو از فریومدی غزل 258
1. هستم بجستجوی تو پوینده کو بکو
باشد که با توأم فتد از دست روبرو
آمد آن سرو سهی بر رخ نقاب انداخته از فریومدی غزل 259
1. آمد آن سرو سهی بر رخ نقاب انداخته
سایه شعر سیه بر آفتاب انداخته
ای ترک پریچهره از آن جام شبانه از فریومدی غزل 260
1. ای ترک پریچهره از آن جام شبانه
در ده بصبوحی می گلرنگ مغانه
ایفروغ رخت آتش زده بر خرمن ماه از فریومدی غزل 261
1. ایفروغ رخت آتش زده بر خرمن ماه
خوشه چین لب جانپرور تو روح الله
این منم بار دگر عزم خراسان کرده از فریومدی غزل 262
1. این منم بار دگر عزم خراسان کرده
روی چون بلبل شیدا بگلستان کرده
پری رخا نکنی هیچ سوی بنده نگاه از فریومدی غزل 263
1. پری رخا نکنی هیچ سوی بنده نگاه
چه کرده ام چه خطا شد بگو که چیست گناه