تا فتادست نظر بر رخ رخشان توام از فریومدی غزل 204
1. تا فتادست نظر بر رخ رخشان توام
بر تو آشفته تر از زلف پریشان توام
تا من زبان چو بلبل خوشگو گشوده ام از فریومدی غزل 205
1. تا من زبان چو بلبل خوشگو گشوده ام
گلزار فضل را بصد الحان ستوده ام
خیال روی تو هر شب بخواب میجویم از فریومدی غزل 206
1. خیال روی تو هر شب بخواب میجویم
خیال بین که بشب آفتاب میجویم
خوش بهاریست بیا تا طرب از سر گیریم از فریومدی غزل 207
1. خوش بهاریست بیا تا طرب از سر گیریم
جای در سایه شمشاد و صنوبر گیریم
دل به بند سر زلفین تو دادیم و شدیم از فریومدی غزل 208
1. دل به بند سر زلفین تو دادیم و شدیم
دجله بر عارض چون نیل گشادیم و شدیم
در آی از درم ای آرزوی دل که بر آنم از فریومدی غزل 209
1. در آی از درم ای آرزوی دل که بر آنم
که بر دو دیده روشن بمردمیت نشانم
روز آنست که با یار بمیخانه رویم از فریومدی غزل 210
1. روز آنست که با یار بمیخانه رویم
بهر پروردن جان از پی جانانه رویم
روی بنمای ای صنم کز شوق جان می‌سوزدم از فریومدی غزل 211
1. روی بنمای ای صنم کز شوق جان می‌سوزدم
وآتش غم تا به مغز استخوان می‌سوزدم
زلف مشکین تو بر طرف بنا گوش چو میم از فریومدی غزل 212
1. زلف مشکین تو بر طرف بنا گوش چو میم
هست چون بر سمن از سنبل تر حلقه جیم
ساقیا باده گلفام هوس میکندم از فریومدی غزل 213
1. ساقیا باده گلفام هوس میکندم
گردش جام غم انجام هوس میکندم
ساقیا موسم آنست که می نوش کنیم از فریومدی غزل 214
1. ساقیا موسم آنست که می نوش کنیم
محنت گردش ایام فراموش کنیم
صبح از سر صفا بجهان در دمید دم از فریومدی غزل 215
1. صبح از سر صفا بجهان در دمید دم
عیش صبوح گر نکنی وای ازین ندم