ای شمع رخسار ترا پروانه خورشید فلک از فریومدی غزل 192
1. ای شمع رخسار ترا پروانه خورشید فلک
زینسان ندیدم آدمی حوری ندانم یا ملک
ای در زمانه حسن تو چون در بهار گل از فریومدی غزل 193
1. ای در زمانه حسن تو چون در بهار گل
ناید به پیش روی تو اندر شمار گل
ای بخوبی عارضت ماه چکل از فریومدی غزل 194
1. ای بخوبی عارضت ماه چکل
مه چه باشد آفتاب از تو خجل
بیا که شد چمن از آب ابرو آتش گل از فریومدی غزل 195
1. بیا که شد چمن از آب ابرو آتش گل
بلطف عارض ترکان عنبرین کاکل
ای لعل آبدارت آتش فکنده در مل از فریومدی غزل 196
1. ای لعل آبدارت آتش فکنده در مل
بر باد داده حسنت چون خاک خرمن گل
ای قاعده زلف دلاویز تو مشکل از فریومدی غزل 197
1. ای قاعده زلف دلاویز تو مشکل
ز آنغالیه گون سلسله آسان تو مشکل
گر بصبوحی کنی عزم تماشای گل از فریومدی غزل 198
1. گر بصبوحی کنی عزم تماشای گل
بر قدمت سر نهد شاهد رعنای گل
ایجان و جهان بیتو سر خویش ندارم از فریومدی غزل 199
1. ایجان و جهان بیتو سر خویش ندارم
جز وصل تو درمان دل ریش ندارم
این منم باز که روی چو مهت می بینم از فریومدی غزل 200
1. این منم باز که روی چو مهت می بینم
هر دم از پسته شور تو شکر می چینم
ای خم زلف تو چون حلقه جیم از فریومدی غزل 201
1. ای خم زلف تو چون حلقه جیم
دهن تنگ تو چون حلقه میم
ای روی دلربای تو خورشید انورم از فریومدی غزل 202
1. ای روی دلربای تو خورشید انورم
پیوسته باد سایه سرو تو بر سرم
باز منزل بسر کوی نگار آوردیم از فریومدی غزل 203
1. باز منزل بسر کوی نگار آوردیم
بهر خاک درش از دیده نثار آوردیم