گر کند ماه فلک زهره زهرا در گوش از فریومدی غزل 180
1. گر کند ماه فلک زهره زهرا در گوش
آن تو باشی صنما لؤلؤ لالا در گوش
در دلم کم زن ای پسر آتش از فریومدی غزل 181
1. در دلم کم زن ای پسر آتش
بیش از اینم مدار در آتش
خوش آنشعر سیه بر پرنیانش از فریومدی غزل 182
1. خوش آنشعر سیه بر پرنیانش
بنفشه رسته گوئی ز ارغوانش
باد صبا صبحدم بوی تو آورد دوش از فریومدی غزل 183
1. باد صبا صبحدم بوی تو آورد دوش
بلبل شیدا فتاد بار دگر در خروش
باد صبا صبحدم بوی تو آورد دوش از فریومدی غزل 184
1. باد صبا صبحدم بوی تو آورد دوش
داد پیامت بمن برد ز من صبر و هوش
چو شمع روی تو افروخت در جهان آتش از فریومدی غزل 185
1. چو شمع روی تو افروخت در جهان آتش
کدام جان که نه پروانه شد بر آن آتش
گرم ز عشق تو جان در بلاست گو میباش از فریومدی غزل 186
1. گرم ز عشق تو جان در بلاست گو میباش
و گر چه با منت آئین جفاست گو میباش
تا بر حریر ساده کشیدی علم ز صوف از فریومدی غزل 187
1. تا بر حریر ساده کشیدی علم ز صوف
شد شکل یک هلال ز خورشید در کسوف
تا دبدبه حسن تو افتاد در آفاق از فریومدی غزل 188
1. تا دبدبه حسن تو افتاد در آفاق
نآمد نفسی بیغم دل بر لب عشاق
روی چو صبح تو کرد اشک مرا چون شفق از فریومدی غزل 189
1. روی چو صبح تو کرد اشک مرا چون شفق
ریخت ز جز عم گهر لعل تو بر زرورق
ای بعمد از ده بر لاله تر خال ز مشک از فریومدی غزل 190
1. ای بعمد از ده بر لاله تر خال ز مشک
وی نگاریده بر اطراف قمر دال ز مشک
ای ز چشمم شده پنهان و بدل در زده چنگ از فریومدی غزل 191
1. ای ز چشمم شده پنهان و بدل در زده چنگ
چون بسر میبری ایام درین کلبه تنگ