الوداع ایدل که از ابن یمین فریومدی قصیده 36
1. الوداع ایدل که ما زینجا سفر خواهیم کرد
منزل اصلی خود جای دگر خواهیم کرد
آنرا که پیشوای از ابن یمین فریومدی قصیده 37
1. آنرا که پیشوای دو عالم علی بود
نزد خدای منزلتی بس علی بود
ایها الناس دل از از ابن یمین فریومدی قصیده 38
1. ایها الناس دل از کار جهان برگیرید
رستگاری طلبید و ره داور گیرید
این منم یا رب که از ابن یمین فریومدی قصیده 39
1. این منم یا رب که بختم پیشوایی می‌کند
دولت بیگانه طبعم آشنایی می‌کند
این سعادت بین که از ابن یمین فریومدی قصیده 40
1. این سعادت بین که باز اهل خراسان یافتند
وین کرامت بین که از تأیید یزدان یافتند
آن پریچهره که صد از ابن یمین فریومدی قصیده 41
1. آن پریچهره که صد عاشق زارش باشد
همچو من بسته بهر موی هزارش باشد
این سعادت بین که از ابن یمین فریومدی قصیده 42
1. این سعادت بین که باز اندر زمان آمد پدید
وین کرامت بین که ناگه در جهان آمد پدید
ایدل بیار مژده از ابن یمین فریومدی قصیده 43
1. ایدل بیار مژده که شاه جهان رسید
فرمانده ملوک زمین و زمان رسید
امیری کو سزای گاه از ابن یمین فریومدی قصیده 44
1. امیری کو سزای گاه باشد
محمد بیک ارغونشاه باشد
بار دگر زمانه مراد از ابن یمین فریومدی قصیده 45
1. بار دگر زمانه مراد دلم بداد
گردون ز کار بسته من بندها گشاد
با شاه بین چه مرحمتست از ابن یمین فریومدی قصیده 46
1. با شاه بین چه مرحمتست این که حق نمود
دنیاش داده بود کنون دین بر آن فزود
ترک من بر سطح مه از ابن یمین فریومدی قصیده 47
1. ترک من بر سطح مه خطی مدور می‌کشد
دور بادا چشم بد الحق که در خور می‌کشد