چند گاهی زیر طاق از ابن یمین فریومدی قصیده 153
1. چند گاهی زیر طاق گنبد نیلوفری
خار غم را جفت بودم همچو گلبرگ طری
چون سعادت رهنمائی از ابن یمین فریومدی قصیده 154
1. چون سعادت رهنمائی کرد و دولت یاوری
بستم احرام طواف کعبه نیک اختری
حبذا بختی که ناگه از ابن یمین فریومدی قصیده 155
1. حبذا بختی که ناگه گشت ما را رهنمای
بر در نوئین اعظم سرور فرخنده رای
دلا گر میل آن داری از ابن یمین فریومدی قصیده 156
1. دلا گر میل آن داری که خلد جادوان بینی
و گر باغ ارم خواهی که در عالم عیان بینی
عیدست در ده ایصنم از ابن یمین فریومدی قصیده 157
1. عیدست در ده ایصنم گلعذار می
بنمای صورت طرب اندر صفای وی
گر شود هر سر موئی از ابن یمین فریومدی قصیده 158
1. گر شود هر سر موئی که مرا هست زبانی
وز ازل تا بابد یابم از ایام زمانی
گر نگارم برقع از ابن یمین فریومدی قصیده 159
1. گر نگارم برقع از رخسار برگیرد همی
عالم جانرا بسحر یکنظر گیرد همی
منت ایزد را که از ابن یمین فریومدی قصیده 160
1. منت ایزد را که دولت کرد بازم رهبری
سوی عالی در گهی کز چرخ دارد برتری
نو گشت ماه عید از ابن یمین فریومدی قصیده 161
1. نو گشت ماه عید بیمن و مبارکی
ساقی بیار باده گلرنگ رادکی
از من ای باد صبا از ابن یمین فریومدی قصیده 162
1. از من ای باد صبا لطف بود گر سحری
ببر خسرو آفاق رسانی خبری