رباعیات ابن حسام خوسفی

1 قاضی پسرش در رمضان خورد شراب وآنگه به لواط کرد بیچاره شتاب

2 ای زمره اسلام بگویید جواب کافر به اگر چنین مسلمان خراب

1 ای خلعت فاستقم ببالای تو راست بر تارک تو تاج لعمرک زیباست

2 چون روی تو بر بام فلک مهر نیافت چون قد تو بر طرف چمن سرو نخاست

1 بالای خوشت به سرو می ماند راست همچون قد تو زباغ شمشاد نخاست

2 چشم سیه فتنه گرت عین بلاست چین سر زلف شکن مشک خطاست

1 در خانه تو مزاج مرزنگوش است وز خط تو افتاب کحلی پوش است

2 گویی که دواتت ظلماتست کزو خضر قلم ترا دهان پر نوش است

1 اسرار غم عشق بگنجینه ماست دردانه غم در صدف سینه ماست

2 با هر که در آمیختم از من بگریخت جز غم که حرف و یار دیرینه ماست

1 آن رفته ز چشم و مانده در دل چونست آن شکل ظریف و آن شمایل چونست

2 نرگس بمیان آب خرم باشد آن نرگس آبدار در گل چونست

1 عنبر اثری ز فضله خامه توست بوی خط تو در شکن نامه توست

2 چون فضله نحل سر به سر عین شفاست آن رشحه که اندر گلوی خامه توست

1 خوش وقت بهار و سبزه و دامن کشت با پسته دهن شکر لب حور سرشت

2 در باغ مراد ما چنین سرو نرست بر خاک امید ما کس این دانه کشت

1 ایام نشاط و شادمانی بگذشت دوران مراد و کاردانی بگذشت

2 فریاد که عمر و زندگانی بنماند هیهات که عالم جوانی بگذشت

1 فریاد که آن یار پسندیده برفت ناکرده وداع ما و نادیده برفت

2 دل را به که آرام دهم مسکین من کآرام دل و روشنی دیده برفت