ای باد صبا غالیه سا از ابن حسام خوسفی رباعی 97
1. ای باد صبا غالیه سا می آیی
چون مشک خطا نافه گشا می آیی
1. ای باد صبا غالیه سا می آیی
چون مشک خطا نافه گشا می آیی
1. در دست مرض گرچه زبون می آیی
برپای روی و سرنگون می آیی
1. ای ابر پر آب بر هوا می پویی
گریان گریان رخ ز حیا می شویی
1. ای روشنی دیده بینا که تویی
گویایی نطق های گویا که تویی