بلبل ز پی گل غزلی تر از ابن حسام خوسفی رباعی 13
1. بلبل ز پی گل غزلی تر می گفت
باد سحر از نسیم عنبر می گفت
در خانه خود به کمترین از ابن حسام خوسفی رباعی 14
1. در خانه خود به کمترین مایه قوت
بیچاره به سر کنی به صد صبر و سکوت
ای کعبه مقصود دل من از ابن حسام خوسفی رباعی 15
1. ای کعبه مقصود دل من کویت
دور از تو شدم ز مویه همچون مویت
ای هزل تمام هیچ و هازل از ابن حسام خوسفی رباعی 16
1. ای هزل تمام هیچ و هازل همه هیچ
زنهار چه زنهار که در هزل مپیچ
تیر تو هلاکت بداندیش از ابن حسام خوسفی رباعی 17
1. تیر تو هلاکت بداندیش تو باد
قربان رهت دشمن بدکیش تو باد
لاله زدم باد صبا می از ابن حسام خوسفی رباعی 18
1. لاله زدم باد صبا می خندد
گویی لب و لعل دلربا می خندد
لاله به کرشمه بر چمن از ابن حسام خوسفی رباعی 19
1. لاله به کرشمه بر چمن می خندد
در باغ شقایق و سمن می خندد
صافی جهان چو نیست از ابن حسام خوسفی رباعی 20
1. صافی جهان چو نیست می ساز به درد
پشمینه بپوش چون همی باید مرد
نوک قلمت که مشک از از ابن حسام خوسفی رباعی 21
1. نوک قلمت که مشک از او می بارد
بر صفحه گل عنبر تر بنگارد
ز آن درد که آن دیده از ابن حسام خوسفی رباعی 22
1. ز آن درد که آن دیده روشن دارد
چشمم ز برای او گهر می بارد
لطفت همه کارهای او از ابن حسام خوسفی رباعی 23
1. لطفت همه کارهای او نیکو کرد
آری همه کارهای ما نیک او کرد
در شست تو چون کمان از ابن حسام خوسفی رباعی 24
1. در شست تو چون کمان خمیدن گیرد
قوس قزح از هوا رمیدن گیرد