غزلیات ابن حسام خوسفی

1 خبری جان دل ز جانان پرس درد بسیار شد ز درمان پرس

2 ما کجا و وصال یار کجا هر چه پرسی ز ما ز هجران پرس

3 پیش آدم حدیث رضوان گوی غم یوسف ز پیر کنعان پرس

4 تو چه دانی که نطق مرغان چیست قصه ی هدهد از سلیمان پرس

1 غمی دارم که وا گفتن نشاید مرا زان غم به شب خفتن نشاید

2 غم دُردانه ای دارم که نامش به الماس قلم سفتن نشاید

3 غباری کز سرکوی تو دارم زلوح چهره ام رفتن نشاید

4 زگریه سوز دل ننشسته کآتش به آب دیده بنهفتن نشاید

1 به وقت گل چو به کف برنهی شراب رحیق بنوش جام مروّق به یاد لعل رفیق

2 بیار ساقی گلرخ می خمار شکن به بوی مشک و صفای گلاب و رنگ عقیق

3 صفای دل می صافیست بار ها گفتم ولی چه سود که صوفی نمی کند تصدیق

4 مجاز،قنطره ی راه اهل تحقیق است هزار بار من این نکته کرده ام تحقیق

1 می بیارید که ایام بهار است امروز نرگس از ساغر زر جرعه گسار است امروز

2 دیدهٔ خوش نظر باغ خمار آلود است قدح لاله پر از نوش گوار است امروز

3 هم نسیم چمن از باغ بُخور انگیز است هم شمیم سحری مجمره دار است امروز

4 گل خوشبوی نشان می‌دهد از طلعت دوست سرو دلجوی تو گویی قد یار است امروز

1 زهّاد و عُجب و گوشه ی محراب وکار خویش ما و نیاز قبله ی ابروی یار خویش

2 ما را نسیم طرّه ی خوبان به یاد داد هان تا به باد بر ندهی روزگار خویش

3 ما را چه اختیار اگر بخت یار نیست آری به اختیار کشد بختیار خویش

4 گفتم که جان نثار تو کردم قبول کن گفتا که چشم نیست مرا بر نثار خویش

1 بیا و معنی اسرار ما مشاهده کن حیات جان ز لب یار ما مشاهده کن

2 طریق بنده نوازی و رسم دلداری گرت دلیست ز دلدار ما مشاهده کن

3 به شهر ما بفروشند جان و غم نخرند بیا و رونق بازار ما مشاهده کن

4 حدیث عقل نیابند در دفاتر ما رموز عشق در اشعار ما مشاهده کن

1 خیال ابرویت ار سجده می کنم پیوست خیال کج نرود طین سر خیال پرست

2 نظر به چشم تو گفتم مگر نظر دارم خیال چشم تو بر گوشه نظر بنشست

3 سواد خامه پرگار گردش قمری چو خورده دهنت نقطه خیال نبست

4 گرفت غالیه گون سنبل تو دامن گل کشید زلف تو مه را چو ماهی اندر شست

1 نظری سوی به ما کن صنما گاه به گاه کان دو رخساره ببینیم مگر ماه به ماه

2 تا مگر ناله ام از رهگذری گوش کنی می روم ناله کنان بر گذرت راه به راه

3 تا به آیینه رخسار تو زنگی نرسد می نشیند شرر سینه من آه به آه

4 سایه سرو سهی زآن قد دلجوی بجوی کام دل گر بدهد زآن لب دلخواه بخواه

1 رسم وفا ز یار طلب می کنیم و نیست وز بی وفا کنار طلب می کنیم و نیست

2 از باغ روزگار گلی تازه بر مراد بی زخم نوک خار طلب می کنیم و نیست

3 جامی که بعد ازو ندهد درد سر خمار در دو روزگار طلب می کنیم و نیست

4 بویی ز عطر طرّه عنبر فشان یار از باد نوبهار طلب می کنیم و نیست

1 هلال عید کزین طاق زرنگار برآید به ابرویت نرسد گرهزار بار برآید

2 ز زلف بسته ی مشکین اگر گره بگشایی از ان گشاد دلم را هزار کار برآید

3 چو سرو اگر بخرامی به ناز و رخ بنمایی به باغ نارون ازخاک و گل زخار برآید

4 نقاب برشکن ای لاله زار باغ جوانی به لاله زار گذر کن که لاله زار برآید