دل به ره باز نیامد به از ابن حسام خوسفی غزل 109
1. دل به ره باز نیامد به فسون وعّاظ
زان که چون خشم فسون خوان تواش نیست حفاظ
تا شمع جمال تو بر افروخت از ابن حسام خوسفی غزل 110
1. تا شمع جمال تو بر افروخت به مَجمَع
بنشست شعاع نظر شمع مشعشع
بی تو حرامست تماشای از ابن حسام خوسفی غزل 111
1. بی تو حرامست تماشای باغ
با تو مرا از همه عالم فراغ
غمزه ی تیز ترا سینه از ابن حسام خوسفی غزل 112
1. غمزه ی تیز ترا سینه ی من شد هدف
خون دلم گو بریز اینت مرا صد شرف
به وقت گل چو به کف برنهی از ابن حسام خوسفی غزل 113
1. به وقت گل چو به کف برنهی شراب رحیق
بنوش جام مروّق به یاد لعل رفیق
الا یا ساقی البَزم از ابن حسام خوسفی غزل 114
1. الا یا ساقی البَزم الحَقیق
أدر کأسأ دهاقاً من رحیق
ای ملک طراوت به تو زیبنده از ابن حسام خوسفی غزل 115
1. ای ملک طراوت به تو زیبنده ولایق
روی تو و گلبرگ طری هر دو مطابق
چو خاک تا نشود تخته از ابن حسام خوسفی غزل 116
1. چو خاک تا نشود تخته ی من اندر خاک
ز لوح سینه نگردد رقوم عشق تو پاک
حریف دلکش خوش طبع و از ابن حسام خوسفی غزل 117
1. حریف دلکش خوش طبع و ساقی گلرنگ
شراب و شاهد و شمع و شب و چغانه و چنگ
رخ زرد از آن روی شویم از ابن حسام خوسفی غزل 118
1. رخ زرد از آن روی شویم به اشک
که تا آبرویی بجویم به اشک
ای قامت بلند تو ما را از ابن حسام خوسفی غزل 119
1. ای قامت بلند تو ما را بلای دل
چون من که دیده ای که بود مبتلای دل
برفتی از نظر و از نظر از ابن حسام خوسفی غزل 120
1. برفتی از نظر و از نظر نرفت خیال
به افتراق مبدّل شد اتفاق وصال