ایا ز تاب جمال تو آفتاب خجل از خوسفی غزل 121
1. ایا ز تاب جمال تو آفتاب خجل
ز عطر سنبل زلف تو مشک ناب خجل
بگریست ابر نیسان والوَرد قَد تبَسَّم از خوسفی غزل 122
1. بگریست ابر نیسان والوَرد قَد تبَسَّم
خامش چنین چرایی؟والطَّیر قَد ترنَّم
تَعالِ مَن بِکَ وجدی که من هوای تو دارم از خوسفی غزل 123
1. تَعالِ مَن بِکَ وجدی که من هوای تو دارم
انیس قلب حزینی و جان برای تو دارم
ما به گلزار عذارت همه در بستانیم از خوسفی غزل 124
1. ما به گلزار عذارت همه در بستانیم
از خیال می لعلت همه سر مستانیم
بیا بیا که دل بسته را گشاد دهیم از خوسفی غزل 125
1. بیا بیا که دل بسته را گشاد دهیم
بیار باده که غم های دل به باد دهیم
ما وصال تو به زاری و دعا می‌طلبیم از خوسفی غزل 126
1. ما وصال تو به زاری و دعا می‌طلبیم
دردمندیم و ز لعل تو دوا می‌طلبیم
ما نیاریم که وصف تو کماهی بکنیم از خوسفی غزل 127
1. ما نیاریم که وصف تو کماهی بکنیم
شکر الطاف تو ای لطف الهی بکنیم
ما نیاریم که سوی تو نگاهی بکنیم از خوسفی غزل 128
1. ما نیاریم که سوی تو نگاهی بکنیم
تکیه بر لطف تو داریم که گاهی بکنیم
مقیم میکده و ساکن خراباتم از خوسفی غزل 129
1. مقیم میکده و ساکن خراباتم
نه مرد صومعه و سمعه و مقاماتم
دوش با زلفت به هم شوریده حالی داشتیم از خوسفی غزل 130
1. دوش با زلفت به هم شوریده حالی داشتیم
در سر از سودای ابرویت خیالی داشتم
آن کجا شد کز تو گه گه مرحبایی داشتم از خوسفی غزل 131
1. آن کجا شد کز تو گه گه مرحبایی داشتم
در حریم کعبه ی کویت صفایی داشتم
زلف آشفته همی تابی و من می تابم از خوسفی غزل 132
1. زلف آشفته همی تابی و من می تابم
آتش چهره میفروز که من در تابم