ایا ز تاب جمال تو آفتاب از ابن حسام خوسفی غزل 121
1. ایا ز تاب جمال تو آفتاب خجل
ز عطر سنبل زلف تو مشک ناب خجل
بگریست ابر نیسان والوَرد از ابن حسام خوسفی غزل 122
1. بگریست ابر نیسان والوَرد قَد تبَسَّم
خامش چنین چرایی؟والطَّیر قَد ترنَّم
تَعالِ مَن بِکَ وجدی از ابن حسام خوسفی غزل 123
1. تَعالِ مَن بِکَ وجدی که من هوای تو دارم
انیس قلب حزینی و جان برای تو دارم
ما به گلزار عذارت همه از ابن حسام خوسفی غزل 124
1. ما به گلزار عذارت همه در بستانیم
از خیال می لعلت همه سر مستانیم
بیا بیا که دل بسته را از ابن حسام خوسفی غزل 125
1. بیا بیا که دل بسته را گشاد دهیم
بیار باده که غم های دل به باد دهیم
ما وصال تو به زاری و از ابن حسام خوسفی غزل 126
1. ما وصال تو به زاری و دعا می‌طلبیم
دردمندیم و ز لعل تو دوا می‌طلبیم
ما نیاریم که وصف تو از ابن حسام خوسفی غزل 127
1. ما نیاریم که وصف تو کماهی بکنیم
شکر الطاف تو ای لطف الهی بکنیم
ما نیاریم که سوی تو از ابن حسام خوسفی غزل 128
1. ما نیاریم که سوی تو نگاهی بکنیم
تکیه بر لطف تو داریم که گاهی بکنیم
مقیم میکده و ساکن خراباتم از ابن حسام خوسفی غزل 129
1. مقیم میکده و ساکن خراباتم
نه مرد صومعه و سمعه و مقاماتم
دوش با زلفت به هم شوریده از ابن حسام خوسفی غزل 130
1. دوش با زلفت به هم شوریده حالی داشتیم
در سر از سودای ابرویت خیالی داشتم
آن کجا شد کز تو گه گه از ابن حسام خوسفی غزل 131
1. آن کجا شد کز تو گه گه مرحبایی داشتم
در حریم کعبه ی کویت صفایی داشتم
زلف آشفته همی تابی از ابن حسام خوسفی غزل 132
1. زلف آشفته همی تابی و من می تابم
آتش چهره میفروز که من در تابم