چه افتادت ای ترک خرگاه من از خوسفی غزل 145
1. چه افتادت ای ترک خرگاه من
که بر من نمی تابی ای ماه من
ای قامت بلند تو عمر دراز من از خوسفی غزل 146
1. ای قامت بلند تو عمر دراز من
محراب ابروی تو محل نماز من
رخسار تو بی نقاب دیدن از خوسفی غزل 147
1. رخسار تو بی نقاب دیدن
یک شب نتوان به خواب دیدن
طراز طرّهٔ مشکین پرشکن بشکن از خوسفی غزل 148
1. طراز طرّهٔ مشکین پرشکن بشکن
دل شکسته مجروح صد چو من بشکن
ترا که گفت که بر برگ گل کلاله فکن از خوسفی غزل 149
1. ترا که گفت که بر برگ گل کلاله فکن
بنفشه تاب ده و بر رخ چو لاله فکن
دهانش آرزوی تنگدستان از خوسفی غزل 150
1. دهانش آرزوی تنگدستان
عذارش قبله آتش پرستان
بیا و معنی اسرار ما مشاهده کن از خوسفی غزل 151
1. بیا و معنی اسرار ما مشاهده کن
حیات جان ز لب یار ما مشاهده کن
ای خیال عارضت گلشن نگار چشم من از خوسفی غزل 152
1. ای خیال عارضت گلشن نگار چشم من
رُسته شمشاد قدت در چشمه سار چشم من
آن سرو ناز کو که ببوسیم پای او از خوسفی غزل 153
1. آن سرو ناز کو که ببوسیم پای او
روشن کنیم دیده به خاک سرای او
گران جانی مکن جانا و بشنو از خوسفی غزل 154
1. گران جانی مکن جانا و بشنو
مکن تکیه برین چرخ سبک رو
دل را حضور نیست دمی بی حضور او از خوسفی غزل 155
1. دل را حضور نیست دمی بی حضور او
خرم دلی که شاد بود با سرور او
دلم صید کردی بدان چشم آهو از خوسفی غزل 156
1. دلم صید کردی بدان چشم آهو
گرفتار گشتم بدان جعد گیسو