گر جنونم هوس قطع منازل می‌داشت از بیدل دهلوی غزل 832
1. گر جنونم هوس قطع منازل می‌داشت
خوش‌تر از ریگ روان آبله محمل می‌داشت
تو ازآن خلوت یکتا چه خبر از بیدل دهلوی غزل 833
1. تو ازآن خلوت یکتا چه خبر خواهی داشت
گر شوی حلقه‌که چشم آنسوی در خواهی داشت
گل در چمن رسید و قدم بر هواگذاشت از بیدل دهلوی غزل 834
1. گل در چمن رسید و قدم بر هواگذاشت
جای دگر نیافت‌که بر رنگ پاگذاشت
همت من از نشان جاه چون ناوک از بیدل دهلوی غزل 835
1. همت من از نشان جاه چون ناوک گذشت
زین نگین نامم نگاهی بود کز عینک گذشت
تا عرقناک از چمن آن شوخ بی‌پرواگذشت از بیدل دهلوی غزل 836
1. تا عرقناک از چمن آن شوخ بی‌پرواگذشت
موج خجلت سرو را چون قمری از بالاگذشت
در طلبت شب چه جنونهاگذشت از بیدل دهلوی غزل 837
1. در طلبت شب چه جنونهاگذشت
کز سر شمع آبلهٔ پاگذشت
یأس مجنون آخر از پیچ و خم از بیدل دهلوی غزل 838
1. یأس مجنون آخر از پیچ و خم سودا گذشت
با شکستی ساخت دل کز طرهٔ لیلا گذشت
چنین‌که عمر تأملگر شتاب‌گذشت از بیدل دهلوی غزل 839
1. چنین‌که عمر تأملگر شتاب‌گذشت
هوای آبله‌ای از سر حباب گذشت
فرصت نظاره تا مژگان گشودن از بیدل دهلوی غزل 840
1. فرصت نظاره تا مژگان گشودن درگذشت
تیغ برقی بود هستی آمد و از سر گذشت
شب به یاد آن لب خموش گذشت از بیدل دهلوی غزل 841
1. شب به یاد آن لب خموش گذشت
ناله شد شمع وگلفروش‌گذشت
به فکر دل لبم از ربط قیل و از بیدل دهلوی غزل 842
1. به فکر دل لبم از ربط قیل و قال‌گذشت
چسان نفس‌کشم آیینه در خیال گذشت
دوش از نظر خیال تو دامن‌کشان‌گذشت از بیدل دهلوی غزل 843
1. دوش از نظر خیال تو دامن‌کشان‌گذشت
اشک آنقدر دوید ز پی کز فغان گذشت