تا ز جنس تب وتاب نفس آثاری از بیدل دهلوی غزل 701
1. تا ز جنس تب وتاب نفس آثاری هست
عشق را با دل سودازده‌ام‌‌کاری هست
بی‌توام جای نگه جنبش مژگانی از بیدل دهلوی غزل 702
1. بی‌توام جای نگه جنبش مژگانی هست
یعنی از ساز طرب دود چراغانی هست
گر آینه‌ات محرم زشتی و نکوییست از بیدل دهلوی غزل 703
1. گر آینه‌ات محرم زشتی و نکوییست
جوهر ندهی عرض‌که پر آبله روییست
ناله‌ها داریم و کس زین انجمن از بیدل دهلوی غزل 704
1. ناله‌ها داریم و کس زین انجمن آگاه نیست
آنچه دل می خوهد از اظهار مطلب آه نیست
غنچه در فکر دهانت گوشه‌گیر از بیدل دهلوی غزل 705
1. غنچه در فکر دهانت گوشه‌گیر خسته‌ای‌ست
گوهر ازسودای لعلت سر به دامن بسته‌ای‌ست
حیرت دمیده‌ام گل داغم بهانه‌ای‌ست از بیدل دهلوی غزل 706
1. حیرت دمیده‌ام گل داغم بهانه‌ای‌ست
طاووس جلوه‌زار تو آیینه خانه‌ای‌ست
نه ما را صراحی نه پیمانه از بیدل دهلوی غزل 707
1. نه ما را صراحی نه پیمانه ایست
دل و دیده غوغای مستانه ایست
ادب نه‌کسب عبادت نه سعی از بیدل دهلوی غزل 708
1. ادب نه‌کسب عبادت نه سعی حق‌طلبی‌ست
به غیر خاک شدن هرچه هست بی‌ادبی‌ست
به محفلی‌که دل آیینهٔ رضاطلبی‌ست از بیدل دهلوی غزل 709
1. به محفلی‌که دل آیینهٔ رضاطلبی‌ست
نفس درازی اظهار پای بی‌ادبی‌ست
زین دو شرر داغ دل هستی ما از بیدل دهلوی غزل 710
1. زین دو شرر داغ دل هستی ما عبرتیست
کاغذ آتش زده محضر کم‌فرصتیست
ساز تو کمین نغمهٔ بیداد از بیدل دهلوی غزل 711
1. ساز تو کمین نغمهٔ بیداد شکستی‌ست
در شیشهٔ این رنگ پریزاد شکستی‌ست
غم فراق چه و حسرت وصال تو از بیدل دهلوی غزل 712
1. غم فراق چه و حسرت وصال تو چیست
تو خود تویی به کجا رفته‌ای خیال تو چیست