همت چه برفرازد از شرم فقر از بیدل دهلوی غزل 630
1. همت چه برفرازد از شرم فقر ما دست
عریان تنی لباسیم کو آستین کجا دست
...
کنون که مژدهٔ دیدار شوق از بیدل دهلوی غزل 631
1. کنون که مژدهٔ دیدار شوق بنیادست
به هر طرف رودم دل تجلی‌آبادست
...
نه دیر مانع و نی‌کعبه حایل از بیدل دهلوی غزل 632
1. نه دیر مانع و نی‌کعبه حایل افتادست
ره خیال تو در عالم دل افتادست
...
مرا به آبلهٔ پا چه مشکل افتادست از بیدل دهلوی غزل 633
1. مرا به آبلهٔ پا چه مشکل افتادست
که تا قدم زده‌ام پای بر دل افتادست
...
گداز امن درین انجمن کم افتادست از بیدل دهلوی غزل 634
1. گداز امن درین انجمن کم افتادست
به خانه‌ای که تویی سقف آن خم افتادست
...
فسون وهم چه مقدار رهزن افتادست از بیدل دهلوی غزل 635
1. فسون وهم چه مقدار رهزن افتادست
که ذر بر تو مراکار با من افتادست
...
بی‌محابا بر من مجنون میفشان از بیدل دهلوی غزل 636
1. بی‌محابا بر من مجنون میفشان پشت دست
چون سفر غافل مزن در تیغ عریان پشت دست
...
خم مکن در عرض حاجت تا توانی از بیدل دهلوی غزل 637
1. خم مکن در عرض حاجت تا توانی پشت دست
اینقدرها برنمی‌دارد گرانی پشت دست
...
دل ز اوهام غبارآلودست از بیدل دهلوی غزل 638
1. دل ز اوهام غبارآلودست
زنگ آیینهٔ آتش، دودست
...
اجابتی ندمید از دعای‌کس از بیدل دهلوی غزل 639
1. اجابتی ندمید از دعای‌کس به دو دست
مگر سبو شکندگردن عسس به دو دست
...
دل راگشاد کار ز صد عقده برترست از بیدل دهلوی غزل 640
1. دل راگشاد کار ز صد عقده برترست
آزادی طبیعت این مهره ششدرست
...
سرکشیها به مرگ راهبرست از بیدل دهلوی غزل 641
1. سرکشیها به مرگ راهبرست
گردن موج را حباب سرست
...