ز غصه چاره ندارد دلی که آگاه از بیدل دهلوی غزل 559
1. ز غصه چاره ندارد دلی که آگاه است
فروغ گوهر بینش چو شمع جانکاه است
...
تپیدن دل عشاق محوکسوت آه از بیدل دهلوی غزل 560
1. تپیدن دل عشاق محوکسوت آه است
به حال شورش دریا زبان موج گواه است
...
آفت سر و برگ هوس آرایی جاه از بیدل دهلوی غزل 561
1. آفت سر و برگ هوس آرایی جاه است
سر باختن شمع ز سامان‌کلاه است
...
خاک نمیم، ما را،کی فکر از بیدل دهلوی غزل 562
1. خاک نمیم، ما را،کی فکر عجز و جاه است
گرد شکستهٔ ما بر فرق ماکلاه است
...
دل را ز نگه دام هوس بر سر راه از بیدل دهلوی غزل 563
1. دل را ز نگه دام هوس بر سر راه است
در مزرع غم ریشهٔ این دانه نگاه است
...
سیر بهار این باغ از ما تمیز‌‌خواه از بیدل دهلوی غزل 564
1. سیر بهار این باغ از ما تمیز‌‌خواه است
اما کسی چه بیند آیینه بی‌نگاه است
...
عرق‌فشانی شبنم در این حدیقه از بیدل دهلوی غزل 565
1. عرق‌فشانی شبنم در این حدیقه گواه است
که هر طرف نگرد دیده انفعال نگاه است
...
گوهر دل ز سخن رنگ صفا باخته از بیدل دهلوی غزل 566
1. گوهر دل ز سخن رنگ صفا باخته است
زنگ این آینه یکسر نفس ساخته است
...
نه عشق سوخته و نه هوس‌گداخته از بیدل دهلوی غزل 567
1. نه عشق سوخته و نه هوس‌گداخته است
چو صبح آینهٔ ما نفس‌گداخته است
...
هرکجا وحشتی از آتشم افروخته از بیدل دهلوی غزل 568
1. هرکجا وحشتی از آتشم افروخته است
برق در اول پرواز نفس سوخته است
...
آتش وحشتم آنجاکه برافروخته از بیدل دهلوی غزل 569
1. آتش وحشتم آنجاکه برافروخته است
برق در اول پرواز، نفس سوخته است
...
برروی ما چوصبح نه‌رنگی از بیدل دهلوی غزل 570
1. برروی ما چوصبح نه‌رنگی شکسته است
گردی ز دامن تپش دل نشسته است
...