غزلیات بیدل دهلوی

1 زان اشک‌که چون شمع زچشم‌تر من ریخت مجلس همه‌رنگین شد و گل در بر من ریخت

2 آهنگ غروری چو شرر در سرم افتاد تا چشم به پرواز گشودم پر من ریخت

3 افسون غنا خواب مرا تلخ برآورد این آب نمک بود که بر گوهر من ریخت

4 آن روز که یازید جنون دست حمایت مو چتر شد و سایهٔ ‌گل بر سر من ریخت

1 د‌ی ترنگی از شکست ساغرم ‌کل ‌کرد و ریخت ششجهت ‌کیفیت چشم ترم‌ گل‌ کرد و ریخت

2 شب چو شمعم وعدهٔ دیدار در آتش نشاند تا سحر آیینه از خاکسترم‌گل‌کرد و ریخت

3 خلوت رازم بهشت غیرت طاووس‌ گشت رنگها چون حلقه بیرون درم‌ گل‌کرد و ریخت

4 تا تجرد از اثر پرداخت اجزای مرا سایه همچون ‌مو، ز جسم‌لاغری ‌گل ‌کرد و ریخت

1 صبحدم سیاره بال افشاند از دامان شب وقت پیری ریخت از هم عاقبت دندان شب

2 اشک حسرت لازم ساز رحیل فتاده است شبنم صبح است آثار نم مژگان شب

3 برنمی‌آید بیاض چشم آهو از سواد صبح اقبال جنونم نشکند پیمان شب

4 در هوای دود سودا هوشم از سر رفته است آشیان از دست داد این مرغ در طیران شب

1 بسکه شد از تشنه‌کامیهای ما نایاب آب دست ازنم شسته می‌آید به روی آب‌، آب

2 هیچکس زگردش‌گردون نم فیضی نبرد کاش ترگردد ز خشکیهای این دولاب آب

3 دم مزن‌گر پاس ناموس حیا منظورتست موج‌تاگل‌کردهم چنگ‌است‌و هم‌مضراب‌آب

4 انفعال آخر به داد خودسریها می‌رسد می‌کشد از چنگ آتش دامن سیماب آب

1 نشسته‌ایم به یادت زگریه تنگ در آب شکسته‌ایم چوگوهر هزار رنگ در آب

2 همین نه طاقتم ازگریه داغ خودداری‌ست نشست دست ز تمکین‌کدام سنگ درآب

3 در ملایمتی زن ز حاسد ایمن باش که‌شعله را به خس و خارنیست جنگ درآب

4 کراست بر لب جوآرزوی مطرب ومی شکسته است نواهای موج چنگ در آب

1 ببند چشم و خط هرکتاب را دریاب ز وضع این دو نقط انتخاب را دریاب

2 جهان خفته به هذیان ترانه‌ها دارد توگوش واکن و تعبیر خواب را دریاب

3 هزار رنگ من و ما ودیعت نفسی‌ست دو دم قیامت روز حساب را دریاب

4 بهار می‌گذرد مفت فرصت است ای شیخ قدح به خون ورع زن شراب را دریاب

1 تا از آن پای نگارین بوسه‌ای‌کرد انتخاب جام در موج شفق زد حلقهٔ چشم رکاب

2 تا به بحر شوق چون گرداب دارم اضطراب نیست نقش خاتم من جز نگین پیچ و تاب

3 از دهان بی‌نشانت هیچ نتوان دم زدن سوختم زین معنی موهوم خاموش جواب

4 جام گل را از می رنگت جگر چون لاله داغ وز نگاهت شیشهٔ می را نفس چو شبنم آب

1 ای منت عرق زجبینت برآفتاب ساغر زند مگر به چنین‌کوثر آفتاب

2 بر صفحه‌ای‌که وصف جمالت رقم زنند از رشتهٔ شعاع‌کشد مسطر آفتاب

3 هیهات بی‌رخت شب ما تیره روز ماند خون شد دل و نتافت بر این‌کشور آفتاب

4 دریای بیقراری ما راکنار نیست هرگزبه هیچ جا نکند لنگرآفتاب

1 چه دارد این صفات حاجت آیات به جز ورد دعای حضرت ذات

2 غنا و فقرهستی لا والاست گدایی نفی و شاهنشاهی اثبات

3 فسون ظاهر و مظهر مخوانید خیال است این چه تمثال و چه مرآت

4 جهان گل کردهٔ یکتایی اوست ندارد شخص تنها جز خیالات

1 طرب در این باغ می‌خرامد ز ساز فرصت پیام بر لب ز نرگس اکنون مباش غافل‌که نی‌گرفته‌ست جام بر لب

2 اگر به معنی رسیده باشی خروش مستان شنیده باشی چو برگ تاک‌اند اهل مشرب نهفته ذکر مدام بر لب

3 رساند خلقی ز هرزه رایی به عرصهٔ قدرت‌آزمایی هجوم اشغال ژاژخابی چو توسن بی‌لجام بر لب

4 به‌خودفروشی‌ست عزت‌و شان‌به‌حرف و صوت‌است فخر یاران تو هم به قدرنفس پر افشان چو دستگاه‌کلام بر لب