چیست آدم مفردکلک د‌بیرستان از بیدل دهلوی غزل 333
1. چیست آدم مفردکلک د‌بیرستان رب
کاینهمه اوضاع اسمارست ترکیبش سبب
...
همیشه سنگدلانند نامدار از بیدل دهلوی غزل 334
1. همیشه سنگدلانند نامدار طرب
ز خنده نقش نگین را به هم نیاید لب
...
اگر برافکنی از روی ناز طرف از بیدل دهلوی غزل 335
1. اگر برافکنی از روی ناز طرف نقاب
بلرزد آینه برخود چوچشمهٔ سیماب
...
به‌روی‌نسخهٔ‌هستی‌که از بیدل دهلوی غزل 336
1. به‌روی‌نسخهٔ‌هستی‌که نیست جز تب وتاب
نوشته‌اند خط عافیت به موج سراب
...
بس‌که دارد برق تیغت درگذشتنها از بیدل دهلوی غزل 337
1. بس‌که دارد برق تیغت درگذشتنها شتاب
رنگ نخجیر تو می‌گردد ز پهلوی‌کباب
...
تا از آن پای نگارین بوسه‌ای‌کرد از بیدل دهلوی غزل 338
1. تا از آن پای نگارین بوسه‌ای‌کرد انتخاب
جام در موج شفق زد حلقهٔ چشم رکاب
...
تا نمی‌دزدد غبار غفلت هستی از بیدل دهلوی غزل 339
1. تا نمی‌دزدد غبار غفلت هستی خطاب
بایدم از شرم این خاک پریشان‌گشت آب
...
چو شمع تا سحر افسانه می‌شود از بیدل دهلوی غزل 340
1. چو شمع تا سحر افسانه می‌شود تب وتاب
نگاه برق خرام است جلوه‌ای دریاب
...
ز درد تشنه‌لبیها در این از بیدل دهلوی غزل 341
1. ز درد تشنه‌لبیها در این محیط سراب
دلی گداخته‌ایم و رسیده‌ایم به آب
...
ممسک اگربه عرض سخا جوشد از بیدل دهلوی غزل 342
1. ممسک اگربه عرض سخا جوشد ازشراب
دستی بلند می‌کند اما به زیرآب
...
می‌دهد دل را نفس آخر به سیل از بیدل دهلوی غزل 343
1. می‌دهد دل را نفس آخر به سیل اضطراب
خانهٔ آیینه‌ای داریم و می گردد خراب
...
می‌کنم‌گاهی به یاد مستی از بیدل دهلوی غزل 344
1. می‌کنم‌گاهی به یاد مستی چشمت شتاب
تا قیامت می‌روم در سایهٔ مژگان به خواب
...