به پیری الفت حرص و هوس شد از بیدل دهلوی غزل 251
1. به پیری الفت حرص و هوس شد آینهٔ ما
بهار رفت‌که این خار و خس شد آینهٔ ما
...
از ما پیام وصل تهی‌کرد جای از بیدل دهلوی غزل 252
1. از ما پیام وصل تهی‌کرد جای ما
آخر به ما رسید ز جانان دعای ما
...
فقر نخواست شکوهٔ مفلسی از بیدل دهلوی غزل 253
1. فقر نخواست شکوهٔ مفلسی ازگدای ما
ناله به خواب ناز رفت در نی بوریای ما
...
گر چنین بالد ز طوف دامنت از بیدل دهلوی غزل 254
1. گر چنین بالد ز طوف دامنت اجزای ما
بر سر ما سایه خواهدکرد سرتا پای ما
...
ز باده‌ای‌ست به بزم شهود، از بیدل دهلوی غزل 255
1. ز باده‌ای‌ست به بزم شهود، مستی ما
که کرد رفع خمار شراب هستی ما
...
جهان‌گرفت غبار جنون تلاشی از بیدل دهلوی غزل 256
1. جهان‌گرفت غبار جنون تلاشی ما
چوصبح تاخت‌به‌گردون جگرخراشی ما
...
چون نقش پا ز عجز نگردید روی از بیدل دهلوی غزل 257
1. چون نقش پا ز عجز نگردید روی ما
در سجده خاک شد سر تسلیم خوی ما
...
کلک مصوراز چه ننگ،کرد از بیدل دهلوی غزل 258
1. کلک مصوراز چه ننگ،کرد نظربه‌سوی ما
رنگ شکسته غیرشرم خنده نزدبه روی ما
...
وصف لب توگر دمد ازگفتگوی از بیدل دهلوی غزل 259
1. وصف لب توگر دمد ازگفتگوی ما
گردد چوگوهر آب‌گره درگلوی ما
...
شوق تو دامنی زد بر نارسایی از بیدل دهلوی غزل 260
1. شوق تو دامنی زد بر نارسایی ما
سرکوب بال وپر شد بی‌دست پایی ما
...
بر سنگ زد زمانه ز بس ساز آشنا از بیدل دهلوی غزل 261
1. بر سنگ زد زمانه ز بس ساز آشنا
آه از فسون غول به آواز آشنا
...
چو شمع یک مژه واکن زپرده از بیدل دهلوی غزل 262
1. چو شمع یک مژه واکن زپرده مست برون آ
بگیرپنبه ز مینا قدح بدست برون‌آ
...