غرور خودنمایی تا کنیم از بیدل دهلوی غزل 2411
1. غرور خودنمایی تا کنیم از یکدگر پنهان
چو شمع کشته در نقش قدم کردیم سر پنهان
...
ای حاجتت دلیل به ادبار از بیدل دهلوی غزل 2412
1. ای حاجتت دلیل به ادبار زیستن
عزت کجاست تا نتوان خوار زیستن
...
سجدهٔ خواریست آب رو پی از بیدل دهلوی غزل 2413
1. سجدهٔ خواریست آب رو پی نان ریختن
این عرق را بی‌جبین بر خاک نتوان ریختن
...
سر به زیر تیغ و پا بر خار از بیدل دهلوی غزل 2414
1. سر به زیر تیغ و پا بر خار باید تاختن
چون به عرض آمد برون تار باید تاختن
...
می‌روم هر جا به ذوق عافیت از بیدل دهلوی غزل 2415
1. می‌روم هر جا به ذوق عافیت اندوختن
همچو شمعم زاد راهی نیست غیر از سوختن
...
ما و نگاه شرمگین از تک و از بیدل دهلوی غزل 2416
1. ما و نگاه شرمگین از تک و تاز دوختن
آبله سا به پای عجز چشم نیاز دوختن
...
تا تب عشق آتشم را داد سر از بیدل دهلوی غزل 2417
1. تا تب عشق آتشم را داد سر در سوختن
پنبه شد خاکستر از شور مکرر سوختن
...
کس چو شمع من نبوده‌ست آشنای از بیدل دهلوی غزل 2418
1. کس چو شمع من نبوده‌ست آشنای سوختن
گرد داغم داغ شد سر تا به پای سوختن
...
زان تغافلگر چرا نا شاد از بیدل دهلوی غزل 2419
1. زان تغافلگر چرا نا شاد باید زبستن
ای فراموشان به ذوق یاد باید زبستن
...
گر به این ساز است دور از از بیدل دهلوی غزل 2420
1. گر به این ساز است دور از وصل جانان زبستن
زنده‌ام من هم به آن ننگی که نتوان زبستن
...
آینهٔ وصل چیست، حیرتی از بیدل دهلوی غزل 2421
1. آینهٔ وصل چیست، حیرتی آراستن
وز اثر ما و من یک دو نفس کاستن
...