صبح تمنا دمید، دل چمنستان از بیدل دهلوی غزل 2375
1. صبح تمنا دمید، دل چمنستان کنیم
یوسف ما می‌رسد آینه سامان کنیم
...
به هر جا رفته‌ام از خویشتن از بیدل دهلوی غزل 2376
1. به هر جا رفته‌ام از خویشتن راه تو می‌پویم
اگر نزدیک اگر دورم غبار آن سرکویم
...
فسردن نیست ممکن دست بردارد از بیدل دهلوی غزل 2377
1. فسردن نیست ممکن دست بردارد ز پهلویم
رگ خواب است چون مخمل ز غفلت هر سر مویم
...
نه لفظ از پرده می‌جوشد از بیدل دهلوی غزل 2378
1. نه لفظ از پرده می‌جوشد نه معنی می‌دهد رویم
همان یک رفتن دل می‌کند گرد آنچه می‌گویم
...
به‌کنج نیستی عمریست جای از بیدل دهلوی غزل 2379
1. به‌کنج نیستی عمریست جای خویش می‌جویم
سراغ خود ز نقش بوریای خویش می‌جویم
...
شررواری ز فرصت رو نمای از بیدل دهلوی غزل 2380
1. شررواری ز فرصت رو نمای خویش می‌جویم
نگاه واپسینم خونبهای خویش می‌جویم
...
حرفم همه از مغز است از پوست از بیدل دهلوی غزل 2381
1. حرفم همه از مغز است از پوست نمی‌گویم
آن را که به جز من نیست من اوست نمی‌گویم
...
شکوهٔ اسباب چند، دل به از بیدل دهلوی غزل 2382
1. شکوهٔ اسباب چند، دل به رمیدن دهیم
دامن اگر شد بلند گریه به چیدن دهیم
...
اسمیم بی‌مسمی دیگر چه از بیدل دهلوی غزل 2383
1. اسمیم بی‌مسمی دیگر چه وانماییم
در چشمه‌سارتحقیق آبی‌که نیست ماییم
...
بیگانه وضعیم یا آشناییم از بیدل دهلوی غزل 2384
1. بیگانه وضعیم یا آشناییم
ما نیستیم اوست او نیست ماییم
...
چون کاغذ آتش‌زده مهمان از بیدل دهلوی غزل 2385
1. چون کاغذ آتش‌زده مهمان بقاییم
طاووس پر افشان چمنزار فناییم
...
دل حیرت آفرین است هر سو از بیدل دهلوی غزل 2386
1. دل حیرت آفرین است هر سو نظرگشاییم
در خانه هیچکس نیست آیینه است و ماییم
...