در عالم حق شهرت باطل چه از بیدل دهلوی غزل 2221
1. در عالم حق شهرت باطل چه فروشم
جنسم همه لیلی‌ست به محمل چه فروشم
ز حرف راحت اسباب دنیا پنبه از بیدل دهلوی غزل 2222
1. ز حرف راحت اسباب دنیا پنبه درگوشم
مباد از بستر مخمل رباید خواب خرگوشم
ندانم مژده آواز پای کیست از بیدل دهلوی غزل 2223
1. ندانم مژده آواز پای کیست در گوشم
که از شور تپیدنهای دل گردید کر گوشم
قفای زانوی پیری مقیم خلوت از بیدل دهلوی غزل 2224
1. قفای زانوی پیری مقیم خلوت خویشم
کشیده پیکر خم درکمند وحدت خویشم
چراغ خامشم حسرت نگاه محفل از بیدل دهلوی غزل 2225
1. چراغ خامشم حسرت نگاه محفل خویشم
سپند پای تا سر داغم اما بر دل خویشم
چنین آفت نصیب از طبع راحت از بیدل دهلوی غزل 2226
1. چنین آفت نصیب از طبع راحت دشمن خویشم
اگر یک دانهٔ دل جمع کردم خرمن خویشم
غبار عجز پروازی مقیم دامن از بیدل دهلوی غزل 2227
1. غبار عجز پروازی مقیم دامن خویشم
شکست خویش چون موج است هم بر گردن خویشم
نه گر‌دون بلندی نی زمین از بیدل دهلوی غزل 2228
1. نه گر‌دون بلندی نی زمین پستی خویشم
چو شمع از پای تا سر پشت پای هستی خویشم
در مکتب تأمل فارغ ز صوت از بیدل دهلوی غزل 2229
1. در مکتب تأمل فارغ ز صوت و حرفم
بویی به غنچه محوم خطی به نقطه حرفم
به صدگردون تسلسل بست دور از بیدل دهلوی غزل 2230
1. به صدگردون تسلسل بست دور ساغر عشقم
که گردانید یارب اینقدر گرد سر عشقم
از شوق تو ای شمع طرب بعد از بیدل دهلوی غزل 2231
1. از شوق تو ای شمع طرب بعد هلاکم
جوشد پر پروانه ز هر ذرهٔ خاکم
در حسرت آن شمع طرب بعد از بیدل دهلوی غزل 2232
1. در حسرت آن شمع طرب بعد هلاکم
پروانه توان ریخت ز هر ذرهٔ خاکم