بسکه چون طاووس، پیچیده‌ست از بیدل دهلوی غزل 2126
1. بسکه چون طاووس، پیچیده‌ست مستی در سرم
جام‌ها در گردش آید گر به خود جنبد پرم
بس که در هجر تو فرسود از از بیدل دهلوی غزل 2127
1. بس که در هجر تو فرسود از ضعیفی پیکرم
می‌توان از موی چینی سایه کردن بر سرم
سرمه شد آخر به خواب بی‌خودیها از بیدل دهلوی غزل 2128
1. سرمه شد آخر به خواب بی‌خودیها پیکرم
سایهٔ دیوار مژگان که زدگل بر سرم
شعلهٔ بی‌طاقتی افسرده از بیدل دهلوی غزل 2129
1. شعلهٔ بی‌طاقتی افسرده در خاکسترم
صد شرر پرواز دارد بالش خواب از سرم
گر از سایه یک نقش پا برترم از بیدل دهلوی غزل 2130
1. گر از سایه یک نقش پا برترم
به اقبال وهم آسمان منظرم
محو دلم مپرس ز تحقیق عنصرم از بیدل دهلوی غزل 2131
1. محو دلم مپرس ز تحقیق عنصرم
آیینه خنده است دماغ تحیرم
همچو آیینه تحیر سفرم از بیدل دهلوی غزل 2132
1. همچو آیینه تحیر سفرم
صاحب خانه‌ام و در به درم
همچو شمع از خویش برانداز از بیدل دهلوی غزل 2133
1. همچو شمع از خویش برانداز وحشت برترم
بسکه دامن چیدم از خود زیر پا آمد سرم
هیهات تا که از نظرم رفت از بیدل دهلوی غزل 2134
1. هیهات تا که از نظرم رفت دلبرم
من خاک ره به سر چه‌کنم خاک بر سرم
بر خموشی زده‌ام فکر خروشی از بیدل دهلوی غزل 2135
1. بر خموشی زده‌ام فکر خروشی دارم
تا توان ناله درودن نفسی می‌کارم
به زور شعلهٔ آواز حسرت از بیدل دهلوی غزل 2136
1. به زور شعلهٔ آواز حسرت گرم رفتارم
چو شمع از ناتوانی بال پرواز است منقارم
به هوس چون پر طاووس چمنها از بیدل دهلوی غزل 2137
1. به هوس چون پر طاووس چمنها دارم
داغ صد رنگ خیالم چقدر بیکارم