ای جوش بهارت چمن‌آرای از بیدل دهلوی غزل 1935
1. ای جوش بهارت چمن‌آرای تغافل
چون چشم تو سر تا قدمت جای تغافل
خواندم خط هر نسخه به ایمای از بیدل دهلوی غزل 1936
1. خواندم خط هر نسخه به ایمای تغافل
آفاق نوشتم به یک انشای تغافل
ای فرش خرامت همه‌جا چون از بیدل دهلوی غزل 1937
1. ای فرش خرامت همه‌جا چون سر ما گل
در راه تو صد رنگ جبین ریخته تا گل
بسکه افتاده‌ست باغ آبرو از بیدل دهلوی غزل 1938
1. بسکه افتاده‌ست باغ آبرو نایاب گل
ذوق عشرت آب‌گردد تا کند مهتاب گل
گر کند طاووس حیرتخانهٔ از بیدل دهلوی غزل 1939
1. گر کند طاووس حیرتخانهٔ اسباب گل
دستگاه رنگ او بیند همان در خواب‌گل
ای بهار جلوه‌ات را شش جهت از بیدل دهلوی غزل 1940
1. ای بهار جلوه‌ات را شش جهت دربار گل
بی رخت در دیدهٔ من می‌خلد چون خار گل
با چنین شوخی نشیند تا به‌کی از بیدل دهلوی غزل 1941
1. با چنین شوخی نشیند تا به‌کی بیکار گل
رخصت نازی که گردد گرد آن دستار گل
در چمن گر جلوه‌ات آرد از بیدل دهلوی غزل 1942
1. در چمن گر جلوه‌ات آرد به روی کار گل
رنگها چون شمع بندد تا به نوک خارگل
می‌توان در باغ دید از سینهٔ از بیدل دهلوی غزل 1943
1. می‌توان در باغ دید از سینهٔ افگار گل
کاین گل‌اندامان چه مقدارند در آزار گل
می‌کند درس رمی از رنگ و از بیدل دهلوی غزل 1944
1. می‌کند درس رمی از رنگ و بو تکرار گل
با همه بی‌دست‌وپایی نیست پُر بیکار گل
نوبهار آرد به امداد من از بیدل دهلوی غزل 1945
1. نوبهار آرد به امداد من بیمارگل
تا به جای رنگ گردانم به گرد یار گل
اگر آن نازنین رود به تماشای از بیدل دهلوی غزل 1946
1. اگر آن نازنین رود به تماشای رنگ‌گل
چمن از شرم عارضش ندهد گل به چنگ‌گل