آن فتنه که آفاقش شور من از بیدل دهلوی غزل 1176
1. آن فتنه که آفاقش شور من و ما باشد
دل نام بلایی هست یارب به‌کجا باشد
به که چندی دل ما خامشی انشا از بیدل دهلوی غزل 1177
1. به که چندی دل ما خامشی انشا باشد
جرس قافلهٔ بی‌نفسیها باشد
تا در آیینهٔ دل راه نفس از بیدل دهلوی غزل 1178
1. تا در آیینهٔ دل راه نفس واباشد
کلفت هر دو جهان در گره ما باشد
چراکس منکر بی‌طاقتیهای از بیدل دهلوی غزل 1179
1. چراکس منکر بی‌طاقتیهای درا باشد
دلی دارد چه مشکل گر به دردی آشنا باشد
زشوخی چشم من‌تاکی به روی از بیدل دهلوی غزل 1180
1. زشوخی چشم من‌تاکی به روی غیرواباشد
نگه باید به خود پیچد اگرصاحب حیا باشد
تسلی کو اگر منظورت اسباب از بیدل دهلوی غزل 1181
1. تسلی کو اگر منظورت اسباب هوس باشد
ندارد برگ راحت هر که را در دیده خس باشد
مرا این آبرو در عالم پرواز از بیدل دهلوی غزل 1182
1. مرا این آبرو در عالم پرواز بس باشد
که بال افشاندنم خمیازهٔ یاد قفس باشد
صبحی که گلت به باغ باشد از بیدل دهلوی غزل 1183
1. صبحی که گلت به باغ باشد
گل در بغل چراغ باشد
تا مشرب محبت ننگ وفا نباشد از بیدل دهلوی غزل 1184
1. تا مشرب محبت ننگ وفا نباشد
باید میان یاران ما و شما نباشد
محبت ستمگر نباشد نباشد از بیدل دهلوی غزل 1185
1. محبت ستمگر نباشد نباشد
وفا زحمت‌آور نباشد نباشد
عشق هرجا ادب‌آموز تپیدن از بیدل دهلوی غزل 1186
1. عشق هرجا ادب‌آموز تپیدن باشد
خون بسمل عرق شرم چکیدن باشد
رمز آشنای معنی هر خیره‌سر از بیدل دهلوی غزل 1187
1. رمز آشنای معنی هر خیره‌سر نباشد
طبع سلیم فضل است ارث پدر نباشد