چون حق مروت و کرم نگزارید از بیلقانی رباعی 85
1. چون حق مروت و کرم نگزارید
امروز که فرمانده و دولتیارید
چون کار من از شهاب بر چرخ رسید از بیلقانی رباعی 86
1. چون کار من از شهاب بر چرخ رسید
وز دست غمم به لطف خود باز خرید
برخاست دلم تا دگری بگزیند از بیلقانی رباعی 87
1. برخاست دلم تا دگری بگزیند
گفتم بنشین که یار از من بیند
آن دل که ز غم خون شد اگر به بیند از بیلقانی رباعی 88
1. آن دل که ز غم خون شد اگر به بیند
بنشیند و دامن ز غمت در چیند
یاد تو چو جان در دل من بنشیند از بیلقانی رباعی 89
1. یاد تو چو جان در دل من بنشیند
کو آنکه ز عالم غم تو بگزیند
ای دل طمع از جفاپرستی بردار از بیلقانی رباعی 90
1. ای دل طمع از جفاپرستی بردار
هشیار شو و دلت ز مستی بردار
جانم به سر زلف مشوش بگذار از بیلقانی رباعی 91
1. جانم به سر زلف مشوش بگذار
خوش باش و مرا به عیش ناخوش بگذار
ای از غم هجران تو ای طرفه نگار از بیلقانی رباعی 92
1. ای از غم هجران تو ای طرفه نگار
در هر نفسی شکایتم بودی کار
یارم سخن عشوه نهاد اندر بار از بیلقانی رباعی 93
1. یارم سخن عشوه نهاد اندر بار
غم تاختن آورد ز من برد قرار
یک تیر جفا نماند کان زیبا یار از بیلقانی رباعی 94
1. یک تیر جفا نماند کان زیبا یار
آنرا نزدست بر دل من صد بار
با من چو گل ار شبی بپیوندد یار از بیلقانی رباعی 95
1. با من چو گل ار شبی بپیوندد یار
ننشسته هنوز رخت بر بندد یار
ای دل ز ره دراز می آید یار از بیلقانی رباعی 96
1. ای دل ز ره دراز می آید یار
خوش باش که دلنواز می آید یار