رباعیات در دیوان اشعار مجیرالدین بیلقانی

1 جانم به سر زلف مشوش بگذار خوش باش و مرا به عیش ناخوش بگذار

2 دل گر چه از آن تست آبش بمکن این خانه . . . از برای آتش بگذار

1 ای از غم هجران تو ای طرفه نگار در هر نفسی شکایتم بودی کار

2 وامروز که با خوی بدت گشتم یار از هجر تو شکرست به روزی صد بار

1 یارم سخن عشوه نهاد اندر بار غم تاختن آورد ز من برد قرار

2 دل چون غم او دید ز جان شد بیزار خه ای دل و زه ای غم و احسنت ای یار

1 یک تیر جفا نماند کان زیبا یار آنرا نزدست بر دل من صد بار

2 وین طرفه که هر لحظه کنم توبه ز عشق بازم به کرشمه ای برد بر سر کار

1 با من چو گل ار شبی بپیوندد یار ننشسته هنوز رخت بر بندد یار

2 چون ابر به صد دیده همی گریم من چون گل به هزار لب همی خندد یار

1 ای دل ز ره دراز می آید یار خوش باش که دلنواز می آید یار

2 وی صبر رمیده در غم فرقت او باز آی سبک که باز می آید یار

1 گر دیده بدی روی ترا یوسف مصر آشفته شدی چو من گدا یوسف مصر

2 با این همه هم به نیکویی غره مشو با آنهمه نیکویی کجا یوسف مصر؟

1 من دوش به یار گفتم ای تنگ شکر شاید که ترا گزم بار دگر

2 بگرفت به دندان لب چون بسد تر یعنی لب از آن تست و دندان بر سر

1 چون لطف سماع هست جامی کم گیر چون کار طرب بپخت خامی کم گیر

2 با لفظ خوش تو چه حاجت به شراب؟ با سحر حلال تو حرامی کم گیر

1 با یار جفا جوی پس از هجر دراز کردم به تلطف سخن وصل آغاز

2 از هر بن موییش بر آمد آواز کای برده دلت عشق من آوردی باز