چندانکه به کار از مجیرالدین بیلقانی رباعی 121
1. چندانکه به کار خود فرو می بینم
بی دیده کی خویش نکو می بینم؟
هر عذر که با یار از مجیرالدین بیلقانی رباعی 122
1. هر عذر که با یار بداندیش نهم
زان عذر همه خار دل ریش نهم
چون غنچه اگر از مجیرالدین بیلقانی رباعی 123
1. چون غنچه اگر بند دهان بگشایم
اسرار زمانه در زمان بگشایم
گر معتکف در وثاق از مجیرالدین بیلقانی رباعی 124
1. گر معتکف در وثاق تو نیم
زان نیست که خسته فراق تو نیم
ای دیده اقبال از مجیرالدین بیلقانی رباعی 125
1. ای دیده اقبال به رویت نگران
عاجز شده از فر تو صاحب نظران
مه اهل سپاهان از مجیرالدین بیلقانی رباعی 126
1. مه اهل سپاهان و مه بدعهدیشان
در کار هنر سستی و بدجهدیشان
زان زر هوسی که از مجیرالدین بیلقانی رباعی 127
1. زان زر هوسی که خیزد از کان سخن
چندانکه نسخته ام به میزان سخن
آن عاقل دوست از مجیرالدین بیلقانی رباعی 128
1. آن عاقل دوست همچو ابله دشمن
آن کرد به من کان نکند صد دشمن
تقویم نو ای معجز از مجیرالدین بیلقانی رباعی 129
1. تقویم نو ای معجز طبع تو سخن!
بفرست و به وعده کژم طیره مکن
صد طعنه ز هر گدای از مجیرالدین بیلقانی رباعی 130
1. صد طعنه ز هر گدای می خوردم من
صد شربت جان گزای می خوردم من
آساید اگر شوی از مجیرالدین بیلقانی رباعی 131
1. آساید اگر شوی تو همخوابه من
گوش فلک ستمگر از لابه من
کندم همه شب ریش از مجیرالدین بیلقانی رباعی 132
1. کندم همه شب ریش ز عشقت تا تو!
کافر شدی و نماند خونی با تو