رباعیات در دیوان اشعار مجیرالدین بیلقانی

1 بی زلف تو شد چشم من از ابر خجل وز چشم تو پای دل فرو رفت به گل

2 گویی که در آن زلف چه می بیند چشم؟ گویی که در آن چشم چه می یابد دل؟

1 یک دست به مصحف و دگر دست به جام گه نزد حلال مانده گه نزد حرام

2 ماییم درین عالم ناپخته خام نه کافر مطلق نه مسلمان تمام

1 دی از می عشق مست برخاسته ام محنت کش و غم پرست برخاسته ام

2 وامروز که هم دست نشستم با تو گویی به کدام دست برخاسته ام

1 ای چرخ به زیر پای تو پست شدم وز جام شفق جرعه تو مست شدم

2 محنت خور و مستمند پیوست شدم دستی بر نه کنون که از دست شدم

1 گفتم که مگر داد بزرگی دادم؟ بند فلکی به زیرگی بگشادم

2 امروز ز مرغ زیرک آمد یادم یعنی که به پای خود به دام افتادم

1 گفتم که به مهر یار دل بسپردم از هجر نگویم ار ساید خردم

2 این گفتم و چون فراق او روی نمود بس گریه که من به خنده بیرون بردم

1 گفتم ز دم سرد رهان یک بارم با آنکه نکرد گفت منت دارم

2 تا از دم سرد کی رهاند یارم؟ حالی دم گر چه می نهد در کارم

1 چون عود اگر چه تن بلاکش دارم چون مجمر اگر چه دل بر آتش دارم

2 غمگین نشوم از آنکه چون آتش و عود در عشق دلی گرم و دمی خوش دارم

1 از چشم خود ابر را خجل می دارم وز خون همه خاک راه گل می دارم

2 وین نز پی یار سنگ دل می دارم دل مرد ز غم ماتم دل می دارم

1 دل بر تو فشانم ار بسوزی جگرم و آن دل که من از تو باز گیرم که برم؟

2 ور دل طلبد غم تو هم غم نخورم از بهر غمت دلی به صد جان بخرم