گل از رخ گلرنگ از مجیرالدین بیلقانی رباعی 49
1. گل از رخ گلرنگ تو تشویر خورد
نرگس ز کمان ابروت تیر خورد
از روی خرد شعر از مجیرالدین بیلقانی رباعی 50
1. از روی خرد شعر ترا ای سره مرد
ماننده به آب بیلقان باید کرد
دل گر سوی لهو و از مجیرالدین بیلقانی رباعی 51
1. دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد
شاید که ز غم به خود نمی پردازد
چون طبع تو با یار از مجیرالدین بیلقانی رباعی 52
1. چون طبع تو با یار جفا می ورزد
دل در غم تو ز بیم جان می لرزد
چون لشکر عارضه از مجیرالدین بیلقانی رباعی 53
1. چون لشکر عارضه به بد رای تو زد
بر عرض شریف عالم آرای تو زد
دریاب دلی را که از مجیرالدین بیلقانی رباعی 54
1. دریاب دلی را که به داغت سوزد
زان پیش که خط از پر زاغت سوزد
هر دم به تو خصمی از مجیرالدین بیلقانی رباعی 55
1. هر دم به تو خصمی دگرم برخیزد
ترسم که ز عشقت اثرم برخیزد
گفتم ز سپاهان از مجیرالدین بیلقانی رباعی 56
1. گفتم ز سپاهان مدد جان خیزد
لعلی است مروت که از آن کان خیزد
بر عمر دراز شه از مجیرالدین بیلقانی رباعی 57
1. بر عمر دراز شه علامت باشد
رنج قدمش چو با سلامت باشد
شکرست که جان لطف از مجیرالدین بیلقانی رباعی 58
1. شکرست که جان لطف بر جای بماند
صحت بر شاه عالم آرای بماند
با من ز تو یادگار از مجیرالدین بیلقانی رباعی 59
1. با من ز تو یادگار جز درد نماند
دور از تو ز من جز نفسی سرد نماند
از لشکر صبرم علمی از مجیرالدین بیلقانی رباعی 60
1. از لشکر صبرم علمی بیش نماند
وز هر چه مرا بود غمی بیش نماند