الطرب ای شکرستان از مجیرالدین بیلقانی قصیده 48
1. الطرب ای شکرستان چون دم سرد در سحر
گرم درآی و دم مده باده بیار و غم ببر
عمر به پای شد ز از مجیرالدین بیلقانی قصیده 49
1. عمر به پای شد ز غم چون که نشد غمم به سر
الحذر از در جهان ای دل خسته الحذر
پرده مستان نواخت از مجیرالدین بیلقانی قصیده 50
1. پرده مستان نواخت زخمه باد سحر
باده ده ای عشق تو همچو سحر پرده در
سیاهی می کند با از مجیرالدین بیلقانی قصیده 51
1. سیاهی می کند با من سر زلف نگونسارش
به لب می آورد جانم لب لعل شکربارش
کشورستان راستین از مجیرالدین بیلقانی قصیده 52
1. کشورستان راستین کاقبال سلطان خواندش
صاحبقرانی کاسمان خورشید احسان خواندش
تر دامنی که ننگ از مجیرالدین بیلقانی قصیده 53
1. تر دامنی که ننگ وجودست گوهرش
دریا نشسته خشک لب از دامن ترش
سرو سهی که سجده از مجیرالدین بیلقانی قصیده 54
1. سرو سهی که سجده برد سرو کشمرش
سنبل دمید بر طرف سوسن ترش
که کرد کار کرم از مجیرالدین بیلقانی قصیده 55
1. که کرد کار کرم مرد وار در عالم؟
که کرد اساس ممالک ممهد و محکم؟
امن الرقیب نوائب از مجیرالدین بیلقانی قصیده 56
1. امن الرقیب نوائب الایام
فسرت و عم عجائب الایام
تا دار ملک زان از مجیرالدین بیلقانی قصیده 57
1. تا دار ملک زان سوی عالم بساختم
خود را ز کاینات مسلم بساختم
هر شب که سر به جیب از مجیرالدین بیلقانی قصیده 58
1. هر شب که سر به جیب تحیر فرو برم
ستر فلک بدرم و از سدره بگذرم
باز محنت زده دورانم از مجیرالدین بیلقانی قصیده 59
1. باز محنت زده دورانم
باز در ششدره حرمانم