این خر جبلتان از مجیرالدین بیلقانی قصیده 36
1. این خر جبلتان که قدم بر قدم نهند
بی معنی اند و در ره معنی قدم نهند
رسید کان مروت از مجیرالدین بیلقانی قصیده 37
1. رسید کان مروت به قعر گوهر جود
ز صاین الدین دریای مکرمت محمود
مرا که کار غم عشق از مجیرالدین بیلقانی قصیده 38
1. مرا که کار غم عشق یار خواهد بود
بیا بگو که ازین به چه کار خواهد بود؟
مرا چو دل به جوانی از مجیرالدین بیلقانی قصیده 39
1. مرا چو دل به جوانی ز غم جدا نبود
ز عیش لاف زدن در جهان روا نبود
دم گیتی معنبر از مجیرالدین بیلقانی قصیده 40
1. دم گیتی معنبر می نماید
چمن از خلد خوشتر می نماید
ایهاالعشاق باز از مجیرالدین بیلقانی قصیده 41
1. ایهاالعشاق باز آن دلستان آمد پدید
جان برافشانید کان آرام جان آمد پدید
نه دل ز یار شکیبد از مجیرالدین بیلقانی قصیده 42
1. نه دل ز یار شکیبد نه می بسازد یار
به غم فرو نشوم گر به سر برآید کار
نداست سوی من از از مجیرالدین بیلقانی قصیده 43
1. نداست سوی من از دل به هر نفس صد بار
که پای مرغ قناعت به دام صبر در آر
کام روان باد دل از مجیرالدین بیلقانی قصیده 44
1. کام روان باد دل شهریار
بر همه کافی به جهان کامگار
قدر ترا مرتبه از مجیرالدین بیلقانی قصیده 45
1. قدر ترا مرتبه ای استوار
عمر ترا قاعده ای استوار
دوش که شد ماه نهان از مجیرالدین بیلقانی قصیده 46
1. دوش که شد ماه نهان در غبار
آن مه نو روی نمود آشکار
ای لعل تو دستگیر از مجیرالدین بیلقانی قصیده 47
1. ای لعل تو دستگیر شکر
وی جزع تو پایمرد عبهر