از چاه عموی شه اگر از ملک‌الشعرا بهار قطعه 533
1. از چاه عموی شه اگر جست خراسان
در چالهٔ جد شه جمجاه فتاده
پادشاها نصیحتم از ملک‌الشعرا بهار قطعه 534
1. پادشاها نصیحتم شنو
مملکت را به دست روس مده
دلم از مردم ری سخت از ملک‌الشعرا بهار قطعه 535
1. دلم از مردم ری سخت ملول است که نیست
هیچ پوشیده زکس کفرنمایان همه
ای فلک رتبه شریف از ملک‌الشعرا بهار قطعه 536
1. ای فلک رتبه شریف السلطان
که نظیرت به جهان پیدا نه
چندین هزار آینه از ملک‌الشعرا بهار قطعه 537
1. چندین هزار آینه بینی پر از نقوش
گر برنهی برابر یکدیگر آینه
گفت صوفی تن بود زندان از ملک‌الشعرا بهار قطعه 538
1. گفت صوفی تن بود زندان جان
چون قفس کانجا نشانی بلبلی
مرا درست به یاد اندرست از ملک‌الشعرا بهار قطعه 539
1. مرا درست به یاد اندرست عهد صبی
به روزگار لطیف تفرج و بازی
عدل کن عدل که گفتند از ملک‌الشعرا بهار قطعه 540
1. عدل کن عدل که گفتند حکیمان جهان
مملکت بی‌مدد عدل نماند بر جای
گویند مرکز وطن ما از ملک‌الشعرا بهار قطعه 541
1. گویند مرکز وطن ما بود خراب
از بس فساد و خدعه در آنجا گرفته جای
ویحک ای مرغ آسمان از ملک‌الشعرا بهار قطعه 542
1. ویحک ای مرغ آسمان پیمای
از بر بام آسمانت جای
افسرا قطعهٔ تو را از ملک‌الشعرا بهار قطعه 543
1. افسرا قطعهٔ تو را خواندم
که ز میخ رهی دژم گشتی