ارمغان بهار در منظومه‌ها ملک‌الشعرا بهار

از کینه‌ور مرد پادشاه (‌صاحب‌نفوذ) دور باش‌. ,

2 ز دارای کین‌توز دوری گزین همان به که نشناسدت مرد کین

با دبیر مرد همال (‌خصم‌) مباش‌. ,

2 سخنگوی داننده را دوست گیر بپرهیز از خشم مرد دبیر

3 مزن پنجه با مرد دانش‌پژوه مهل تات دشمن شوند این گروه

با مرد یاوه گوی راز خود آشکار مکن‌. ,

2 مکن راز با مردم یاوه کوی که رازت پراکنده سازد به کوی

‌پیشگاه مرد دانا را گرامی دار و از وی سخن پرس و سخنش بشنو ,

2 بر مرد داننده خاموش باش سخن‌ پرس‌ و دیگر همه گوش‌ باش

3 خردمند استاده در پیشگاه نگر تا چه گوید به بیگاه و گاه

به هیچ کس دروغ مگوی. ,

2 دلت را ز نیکو سخن ده فروغ میالای هرگز دهان از دروغ

کسی که او را شرم نیست ازش خواسته مگیر. ,

2 اگر وام خواهی ز یاران بخواه ز بی‌شرم زر خواستن نیست راه

چشم آگاه را به هیچ چیز گرو منه‌. ,

2 کسی کش به چیز تو چشمست تیز گروگان منه در برش هیچ چیز

نه به راست نه به دروغ سوگند مخور. ,

2 ز سوگند خوردن ‌سخن کاستست مخور گر دروغ‌ است‌ اگر راستست

چون تو را کدخدایی کردن کام است‌، نخست هزینه (‌نفقه‌) به میان کن. ,

2 چو برکتخدایی ببستی میان نخستین هزینه بنه در میان

3 که گر بی‌هزینه بخواهی بیوک دوشنبه بود سور وآدینه سوگ

خویشتن را زن‌، خود بخواه‌. ,

2 پس آنگه خود از بهر خود خواه‌زن به‌دلخواه بگزبن یکی شاه زن