ای کسروی ای سفیه از ملک‌الشعرا بهار قصیده 199
1. ای کسروی ای سفیه نادان
سرگشته تیه بغی و خذلان
...
همیشه لطف خدا باد از ملک‌الشعرا بهار قصیده 200
1. همیشه لطف خدا باد یار پاکستان
به کین مباد فلک با دیار پاکستان
...
نامه‌ات آورد اسکدار از ملک‌الشعرا بهار قصیده 201
1. نامه‌ات آورد اسکدار علی جان
شاد شد از وی دل بهار علی جان
...
ای رخ میمونت آفتاب از ملک‌الشعرا بهار قصیده 202
1. ای رخ میمونت آفتاب صفاهان
وی به وجود تو آب و تاب صفاهان
...
دل ز دل بردار اگر از ملک‌الشعرا بهار قصیده 203
1. دل ز دل بردار اگر بایست دلبر داشتن
دل به دلبر کی رسد جز دل ز دل برداشتن
...
زبن شه نادان، از ملک‌الشعرا بهار قصیده 204
1. زبن شه نادان، امید ملکرانی داشتن
هست چون از دزد، چشم پاسبانی داشتن
...
خیز وطعنه برمه از ملک‌الشعرا بهار قصیده 205
1. خیز وطعنه برمه و پروین زن
در دل من آذر بر زین زن
...
جوان بخت و جهان‌آرایی از ملک‌الشعرا بهار قصیده 206
1. جوان بخت و جهان‌آرایی ای زن
جمال و زینت دنیایی ای زن
...
آتش کید آسمان سوخت از ملک‌الشعرا بهار قصیده 207
1. آتش کید آسمان سوخت تنم، دریغ من
ز آب دو دیده، بیخ غم برنکنم، دریغ من
...
بر تختگاه تجرد از ملک‌الشعرا بهار قصیده 208
1. بر تختگاه تجرد سلطان نامورم من
با سیرت ملکوتی در صورت بشرم من
...
ای خطهٔ ایران مهین، از ملک‌الشعرا بهار قصیده 209
1. ای خطهٔ ایران مهین، ای وطن من
ای گشته به مهر تو عجین جان و تن من
...
چون به پشت آسمان‌پیما از ملک‌الشعرا بهار قصیده 210
1. چون به پشت آسمان‌پیما برآمد پای من
آسمانی گشت طبع آسمان‌پیمای من
...