عشق از ازل است و تا ابد خواهد بود از باباافضل کاشانی رباعی 73
1. عشق از ازل است و تا ابد خواهد بود
جویندهٔ عشق بی عدد خواهد بود
تا روی زمین و آسمان خواهد بود از باباافضل کاشانی رباعی 74
1. تا روی زمین و آسمان خواهد بود
حیوان و نبات، هر دوان خواهد بود
گر ملک تو مصر و شام و چین خواهد بود از باباافضل کاشانی رباعی 75
1. گر ملک تو مصر و شام و چین خواهد بود
و آفاق تو را زیر نگین خواهد بود
سرگشتهٔ تو عقل بسی خواهد بود از باباافضل کاشانی رباعی 76
1. سرگشتهٔ تو عقل بسی خواهد بود
بی آن که به تو دسترسی خواهد بود
کوتاه کنم قصه که بس مشکل بود از باباافضل کاشانی رباعی 77
1. کوتاه کنم قصه که بس مشکل بود
آرندهٔ نامه هم بس مستعجل بود
ای خواجه اگر کار به کامت نبود از باباافضل کاشانی رباعی 78
1. ای خواجه اگر کار به کامت نبود
یا خطبهٔ جاوید به نامت نبود
درویش کسی بود که نامش نبود از باباافضل کاشانی رباعی 79
1. درویش کسی بود که نامش نبود
گامی که نهد مراد و کامش نبود
هر دیده که او عطای حق دیده بود از باباافضل کاشانی رباعی 80
1. هر دیده که او عطای حق دیده بود
سر تا قدمش ز نور حق دیده بود
ای ذات منزهت مبرا ز وجود از باباافضل کاشانی رباعی 81
1. ای ذات منزهت مبرا ز وجود
بر خاک در تو کرده ارواح سجود
ای ذات تو سر دفتر اسرار وجود از باباافضل کاشانی رباعی 82
1. ای ذات تو سر دفتر اسرار وجود
نقش صفتت بر در و دیوار وجود
هر گه که دلم با غمت انباز شود از باباافضل کاشانی رباعی 83
1. هر گه که دلم با غمت انباز شود
صد در ز طرب بر رخ من باز شود
تا دل ز علایق جهان حُرّ نشود از باباافضل کاشانی رباعی 84
1. تا دل ز علایق جهان حُرّ نشود
هرگز صدف وجود پُر دُر نشود