دردا که حریف راز دانم از آذر بیگدلی غزل 133
1. دردا که حریف راز دانم
حرفی زد و کرد بدگمانم
...
فقیرم، غیر آن درگاه، درگاهی از آذر بیگدلی غزل 134
1. فقیرم، غیر آن درگاه، درگاهی نمی‌دانم!
غریبم، غیر راه کوی او، راهی نمی‌دانم؟!
...
جانان نشسته تا من از شوق از آذر بیگدلی غزل 135
1. جانان نشسته تا من از شوق جان فشانم
من ایستاده تا او گوید: فشان، فشانم!
...
آمد از راه و نشد فرصت دیدن از آذر بیگدلی غزل 136
1. آمد از راه و نشد فرصت دیدن چکنم؟!
رفت و باید ستم هجر کشیدن چکنم؟!
...
آه از دمی که روز جزا گریه از آذر بیگدلی غزل 137
1. آه از دمی که روز جزا گریه سر کنم
گریان در آن میانه برویت نظر کنم
...
درین گلشن چو شاخ گل، سرا از آذر بیگدلی غزل 138
1. درین گلشن چو شاخ گل، سرا پا گوش بنشینم
فغان بلبلی تا نشنوم، خاموش بنشینم
...
خوش آنکه شبی با تو سخن گویم از آذر بیگدلی غزل 139
1. خوش آنکه شبی با تو سخن گویم و گریم!
تو بشنوی و خندی و من گویم و گریم!
...
شب عید است، در میخانه باید از آذر بیگدلی غزل 140
1. شب عید است، در میخانه باید بستر اندازیم
که پیش از صبح، ساقی را نظر بر منظر اندازیم
...
گر دل جویی، هوات جویم از آذر بیگدلی غزل 141
1. گر دل جویی، هوات جویم
ور جان طلبی، رضات جویم
...
دوسه روز شد که پیدا نه ای، از آذر بیگدلی غزل 142
1. دوسه روز شد که پیدا نه ای، از کجات جویم؟!
بکسیت آشنایی نه، کز آشنات جویم
...
ما به خلد از سر کویت به تماشا از آذر بیگدلی غزل 143
1. ما به خلد از سر کویت به تماشا نرویم
به تماشا برود گر همه کس، ما نرویم
...
گرش این جفاست امسال، همان از آذر بیگدلی غزل 144
1. گرش این جفاست امسال، همان بیار گویم
سخنی که پاس یاری نگذاشت پار گویم
...