بدو منصور گفت ای راز دیده از عطار نیشابوری هیلاج نامه 43
1. بدو منصور گفت ای راز دیده
کنون بگشای ای شهباز دیده
چو منصورم حقیقت عین نورم از عطار نیشابوری هیلاج نامه 44
1. چو منصورم حقیقت عین نورم
در اینجا جملگی من نار و نورم
جنید راهبر سلطان عشاق از عطار نیشابوری هیلاج نامه 45
1. جنید راهبر سلطان عشاق
که آمد در حقیقت بیشکی طاق
جوابش داد شیخ جمله عشاق از عطار نیشابوری هیلاج نامه 46
1. جوابش داد شیخ جمله عشاق
که همچون او نه بینی گرد آفاق
حقیقت از شب اندر کشتی این راز از عطار نیشابوری هیلاج نامه 47
1. حقیقت از شب اندر کشتی این راز
مرا میگفت نزد آن کسان باز
یکی ز آن جمع نادان بوددر حال از عطار نیشابوری هیلاج نامه 48
1. یکی ز آن جمع نادان بوددر حال
بنادانی زبان بگشاد در قال
بخندید آن زمان منصور و این گفت از عطار نیشابوری هیلاج نامه 49
1. بخندید آن زمان منصور و این گفت
که نتوانی به کُل خورشید بنهفت
جنید راهبر گفت ای جهان بین از عطار نیشابوری هیلاج نامه 50
1. جنید راهبر گفت ای جهان بین
توئی در عصر ماراز عیان بین
تو ای شیخ کبیر و قطب عالم از عطار نیشابوری هیلاج نامه 51
1. تو ای شیخ کبیر و قطب عالم
مرا دانی و میبینی در آن دم
بدو آنگه جنید پاک دین گفت از عطار نیشابوری هیلاج نامه 52
1. بدو آنگه جنید پاک دین گفت
که ای ذات تو با عین الیقین جفت
بدو منصور گفت ای راز دیده از عطار نیشابوری هیلاج نامه 53
1. بدو منصور گفت ای راز دیده
تویی اسرار معنی باز دیده