هیلاج نامه عطار نیشابوری

که ما را از عدم آورد بیرون

نهاد اسرار خود را در کف خاک

ز عشق خویش آورد او پدیدار

زمین ساکن فلک گردان نمودار

ثنا بر خاتم پیغمبران را

که او آمد حقیقت نور بینش

در اینجا عین اصل و فرع بنمود

حقیقت نور چشم انبیا اوست

بنزد مصطفی سلطان لولاک

در امشب انبیا را رهنمون آی

به هر جانب جهانی حور عیناند

همه کروبیان حلقه بگوش است

ورا بر حق ز بعد مصطفی دان

بکل علم محمد بود اودر

که اندر کل عالم جمله حق دید

که کرده است آنچه او با قلعهٔ کرد

دگربار آن حسین پاک تن را

بروز رزم هر یک صد غضنفر

جهان ازنور ایشان شد پدیدار

یکی در زهر جانش کشته گشته

رهائی یافتی از خواب بیدار

بسی خوردی در اینجا چون حقیقت

درین گام بلا کامی ندیدی

بماندی غافل اندر کوی دنیا

اگر باشد فنای عشق لایق

حقیقت عشق بیند از یکی راز

ولیکن عشق داند سر آدم

که عشق اینجایگه دیدار ذاتست

که حق داده است اینجا گاه نامت

چه میگوئی بگویم ای سرافراز؟

مرانام است در آفاق هیلاج

بدانستم که از عین خدائی

اناالحق میزند از ذات بیچون

وگرنه خون کجا این دم زند باز

بگویم نکتهٔ دیگر تو دریاب

اناالحق گفتن اندر دم دم اوست

درون جان و دل عین عیان بین

چه خواهد نیز یابم در نمودار

از آن دستی در اینجا برد جانان

بنزدیک خودم دادست او راه