نفس با من همی گوید از عطار نیشابوری جوهرالذات 67
1. نفس با من همی گوید نهانی
که چون افتاد آدم را عیانی
...
ز من پرسید حیدر از عطار نیشابوری جوهرالذات 68
1. ز من پرسید حیدر کیستی تو
بگو کاین جایگه بر چیستی تو
...
از آن تلبیس چون از عطار نیشابوری جوهرالذات 69
1. از آن تلبیس چون شیطان نهان شد
عجب آدم بماند و ناتوان شد
...
بحالی جبرئیل از عطار نیشابوری جوهرالذات 70
1. بحالی جبرئیل آمد ز داور
بگفت آدم نمود خویش بنگر
...
ندا آمد زحضرت از عطار نیشابوری جوهرالذات 71
1. ندا آمد زحضرت ناگهانی
ز من بشنو تو این سرّ معانی
...
پس آنگه حق تعالی از عطار نیشابوری جوهرالذات 72
1. پس آنگه حق تعالی گفت آدم
عجب عجز آوریدی اندر این دم
...
کنون جبریل بیرون از عطار نیشابوری جوهرالذات 73
1. کنون جبریل بیرون بر تو آدم
که گستاخی ندارد او در این دم
...
جلال من فنای جاودانیست از عطار نیشابوری جوهرالذات 74
1. جلال من فنای جاودانیست
نمود من بقای جاودانی است
...
منم اللّه ودرعین از عطار نیشابوری جوهرالذات 75
1. منم اللّه ودرعین کمالم
منم اللّه ودر دید وصالم
...
یکی پرسید ازمنصور از عطار نیشابوری جوهرالذات 76
1. یکی پرسید ازمنصور حلّاج
که ای بر فرق معنی بوده تو تاج
...
چنین گفتست عبّادی از عطار نیشابوری جوهرالذات 77
1. چنین گفتست عبّادی یکی روز
که از طاعت شدم اینجای فیروز
...