حقیقت بشنو از اسرار او تو از عطار نیشابوری جوهرالذات 46
1. حقیقت بشنو از اسرار او تو
چه اندیشی هم از کردار او تو
مگر ابلیس را دید آن سرافراز از عطار نیشابوری جوهرالذات 47
1. مگر ابلیس را دید آن سرافراز
سؤالی کرد کای اندر جهان ساز
جوابش داد کای پیر گزیده از عطار نیشابوری جوهرالذات 48
1. جوابش داد کای پیر گزیده
چرا گوی سخنهای شنیده
منت حیران و لعنت باز مانده از عطار نیشابوری جوهرالذات 49
1. منت حیران و لعنت باز مانده
نمود عشقت اینجا باز خوانده
صفات و ذات با هم خلوتی ساخت از عطار نیشابوری جوهرالذات 50
1. صفات و ذات با هم خلوتی ساخت
نمود آدم از خود کل بپرداخت
تو ذاتی در صفات آدم نموده از عطار نیشابوری جوهرالذات 51
1. تو ذاتی در صفات آدم نموده
از آن دم خویشتن این دم نموده
چو آدم در بهشت جان نظر کرد از عطار نیشابوری جوهرالذات 52
1. چو آدم در بهشت جان نظر کرد
نمود خویشتن زیر و زبر کرد
دریغا ره نمیدانی چه گوئی از عطار نیشابوری جوهرالذات 53
1. دریغا ره نمیدانی چه گوئی
که سرگردان شده مانند گوئی
ندا آمد درون جسم و جانش از عطار نیشابوری جوهرالذات 54
1. ندا آمد درون جسم و جانش
ورا بنمود کل راز نهانش
ز پهلوی چپ آدم عیان شد از عطار نیشابوری جوهرالذات 55
1. ز پهلوی چپ آدم عیان شد
نمود جزو و کل دیگر نهان شد
دلا بگذر ز خود وندر فنا شو از عطار نیشابوری جوهرالذات 56
1. دلا بگذر ز خود وندر فنا شو
عیان انبیا و اولیا شو