میان کشتی آنجا از عطار نیشابوری جوهرالذات 34
1. میان کشتی آنجا بود پیری
بمعنی و بصورت بی نظیری
...
جوابش داد کای از عطار نیشابوری جوهرالذات 35
1. جوابش داد کای پیر پراسرار
چه جوهرها فشاندستی ز گفتار
...
بدو گفت ای دل و از عطار نیشابوری جوهرالذات 36
1. بدو گفت ای دل و جان دستگیرم
که تو هستی جوان، من زار و پیرم
...
ز اوّل جمله اشیاهست از عطار نیشابوری جوهرالذات 37
1. ز اوّل جمله اشیاهست پیدا
که هر یک درچه خواهد بود پیدا
...
کنون ای پیر خواهم از عطار نیشابوری جوهرالذات 38
1. کنون ای پیر خواهم رفت دریاب
توئی صورت به نزد ما تو بشتاب
...
چو راه شرع بسپاری از عطار نیشابوری جوهرالذات 39
1. چو راه شرع بسپاری خدائی
تو و او هر دو یکی بی جدائی
...
چو منصور این حقیقت از عطار نیشابوری جوهرالذات 40
1. چو منصور این حقیقت راست برگفت
نمود جوهر اسرار بر سُفت
...
مگر پیری ز پیران از عطار نیشابوری جوهرالذات 41
1. مگر پیری ز پیران رسیده
طلب میکرد مردی راز دیده
...
همه ملک جهان پیش از عطار نیشابوری جوهرالذات 42
1. همه ملک جهان پیش تو هیچ است
همه همچون طلسمی پیچ پیچ است
...
همه رسوائی عالم از عطار نیشابوری جوهرالذات 43
1. همه رسوائی عالم از او دان
بقول حق ازو رویت بگردان
...
حدیث خوش دمی شیطان از عطار نیشابوری جوهرالذات 44
1. حدیث خوش دمی شیطان نگوید
همیشه جمله را آزار جوید
...
توئی آدم از ذات از عطار نیشابوری جوهرالذات 45
1. توئی آدم از ذات حق نموده
بسی گفته اناالحق هم شنوده
...