دفتر اول در جوهرالذات عطار نیشابوری

1 منم اللّه ودرعین کمالم منم اللّه ودر دید وصالم

2 منم اللّه و در یکتا صفاتم منم اللّه و کلّی نور ذاتم

3 منم اللّه و اندر هر زبانها کنم در وصف خودشرح و بیانها

4 منم اللّه و اندر دیده بینا شدم در دیدهٔ خود عین اللّه

1 جلال من فنای جاودانیست نمود من بقای جاودانی است

2 جلال من ز ذاتم در صفاتست همه ذرّات من در عشق ماتست

3 جلال من کجا هرگز کسی دید اگرچه عقل اینجا پیر گردید

4 جلال من ندید اینجا عیانی بسی دم زد ز اسرار معانی

1 الا ای جوهر قدسّی یکتای زمانی زین صدف هین روی بنمای

2 صدف بشکن همه جوهر برون ریز عیانی جوهر اندر خاک و خون ریز

3 تو داری در صدف جوهر یقین باز بده تا باز بینم عزّت و ناز

4 منم شاه و مرا اینست جوهر صدف زین بحر بیرون آر و بگذر

1 کنون جبریل بیرون بر تو آدم که گستاخی ندارد او در این دم

2 برون کن از بهشتم تا رود زود که تا گردم از او این بار خشنود

3 برون شد آدم و حوّا ز جنّت فتاده هر دو اندر رنج و محنت

4 فتاده هر دو در اندوه نایافت بحالی جبرئیل اینجا و بشتافت

1 چنین گفتست عبّادی یکی روز که از طاعت شدم اینجای فیروز

2 ز طاعت یافتم اسرار جمله ز طاعت یافتم انوار جمله

3 ز طاعت روی جانانش بدیدم ز طاعت من بکام دل رسیدم

4 ز طاعت یافتم جنّات اینجا شدم در ذات کل یکباره اینجا

1 همه حق بینی اینجا در یقین باز یقین بین اوّلین و آخرین باز

2 همه حق بینی و از حق طلب کن ولیکن این همه از حق ادب کن

3 همه حق بین و آن با خویشتن دار وگرنه ناگهانیات ابردار

4 کند اینجایگه مانند حلّاج قتیل عشق را کردی تو آماج

1 چنین گفت آن بزرگ پیر اعظم پناه دین و سلطان معظم

2 بحق محبوب حق عین شریعت سپهسالار دین شاه حقیقت

3 سلیمان سخن در منطق الطّیر که آنکس بوسعید است و ابوالخیر

4 ابوالخیر است دائم خیر حق بود که بُد اینجایگه دیدار معبود

1 چنان مدهوش عشق اندر فنا بود که گوئی آن زمان عین لقا بود

2 شده درخواب و خاموش اوفتاده چو مستان سخت بیهوش اوفتاده

3 مگر معشوق او در خواب میدید درون خویشتن مهتاب میدید

4 که معشوقش رخ اینجاگاه بنمود که گوئی آن زمان عین لقا بود

1 مگر میکرد درویشی نگاهی در این دریای پر دُرّ الهی

2 کواکب دید جمله در شب افروز که شب از نور ایشان بود چون روز

3 تو گفتی اختران استادهاندی زبان با خاکیان بگشاده چندی

4 که هان ای عاقلان هشیار باشید در این درگاه شب بیدار باشید

1 الا ای جوهر قدسّی یکتای زمانی زین صدف هین روی بنمای

2 صدف بشکن همه جوهر برون ریز عیانی جوهر اندر خاک و خون ریز

3 تو داری در صدف جوهر یقین باز بده تا باز بینم عزّت و ناز

4 منم شاه و مرا اینست جوهر صدف زین بحر بیرون آر و بگذر