هان ای دل بیخبر! کجاییم بیا از عطار نیشابوری مختارنامه 85
1. هان ای دل بیخبر! کجاییم بیا
از یکدیگر چرا جداییم بیا
دل را نه ز آدم و نه حواست نسب از عطار نیشابوری مختارنامه 86
1. دل را نه ز آدم و نه حواست نسب
جان را نه زمین نه آسمان است طلب
عشق آمد و نام کفر و ایمان نگذاشت از عطار نیشابوری مختارنامه 87
1. عشق آمد و نام کفر و ایمان نگذاشت
هر پنداری که بود پنهان نگذاشت
در عشق نماند عقل و تمییز که بود از عطار نیشابوری مختارنامه 88
1. در عشق نماند عقل و تمییز که بود
کلی دل و جان بسوخت آن نیز که بود
آن دل که ز شوق نور اکبر میتافت از عطار نیشابوری مختارنامه 89
1. آن دل که ز شوق نور اکبر میتافت
وز حق طلبی چو شمع انور میتافت
از بس که بدیدم ز تو اسرار عجب از عطار نیشابوری مختارنامه 90
1. از بس که بدیدم ز تو اسرار عجب
خون گشت دلم از چو تو دلدار عجب
یارب چه نهان چه آشکارا که تویی از عطار نیشابوری مختارنامه 91
1. یارب چه نهان چه آشکارا که تویی
نه عقل رسد نه علم آنجا که تویی
هر روز به حسن بیشتر خواهی بود از عطار نیشابوری مختارنامه 92
1. هر روز به حسن بیشتر خواهی بود
هر لحظه به جلوهای دگر خواهی بود
جانا غمِ عشق تو بجان نتوان داد از عطار نیشابوری مختارنامه 93
1. جانا غمِ عشق تو بجان نتوان داد
یک ذرّه به ملک دو جهان نتوان داد
در راه تو گم گشت دویی اینت عجب! از عطار نیشابوری مختارنامه 94
1. در راه تو گم گشت دویی اینت عجب!
مشرک چه کند یا ثنوی اینت عجب!
آن دیده که توحید قوی میبیند از عطار نیشابوری مختارنامه 95
1. آن دیده که توحید قوی میبیند
در عین فناءِ من توی میبیند
جانا ز میانِ من و تو دست کراست از عطار نیشابوری مختارنامه 96
1. جانا ز میانِ من و تو دست کراست
گر شرح دهم چنین نمیآید راست