برقع از ماه برانداز امشب از عطار نیشابوری غزل 13
1. برقع از ماه برانداز امشب
ابرش حسن برون تاز امشب
چه شاهدی است که با ماست از عطار نیشابوری غزل 14
1. چه شاهدی است که با ماست در میان امشب
که روشن است ز رویش همه جهان امشب
سحرگاهی شدم سوی خرابات از عطار نیشابوری غزل 15
1. سحرگاهی شدم سوی خرابات
که رندان را کنم دعوت به طامات
تا درین زندان فانی زندگانی از عطار نیشابوری غزل 16
1. تا درین زندان فانی زندگانی باشدت
کنج عزلت گیر تا گنج معانی باشدت
زهی ماه در مهر سرو بلندت از عطار نیشابوری غزل 17
1. زهی ماه در مهر سرو بلندت
شکر در گدازش ز تشویر قندت
دم مزن گر همدمی می‌بایدت از عطار نیشابوری غزل 18
1. دم مزن گر همدمی می‌بایدت
خسته شو گر مرهمی می‌بایدت
بعدجوی از نفس سگ گر قرب از عطار نیشابوری غزل 19
1. بعدجوی از نفس سگ گر قرب جان می‌بایدت
ترک کن این چاه و زندان گر جهان می‌بایدت
ای شکر خوشه‌چین گفتارت از عطار نیشابوری غزل 20
1. ای شکر خوشه‌چین گفتارت
سرو آزاد کرد رفتارت
تا به عمدا ز رخ نقاب انداخت از عطار نیشابوری غزل 21
1. تا به عمدا ز رخ نقاب انداخت
خاک در چشم آفتاب انداخت
عشق جانان همچو شمعم از از عطار نیشابوری غزل 22
1. عشق جانان همچو شمعم از قدم تا سر بسوخت
مرغ جان را نیز چون پروانه بال و پر بسوخت
آه‌های آتشینم پرده‌های از عطار نیشابوری غزل 23
1. آه‌های آتشینم پرده‌های شب بسوخت
بر دل آمد وز تف دل هم زبان هم لب بسوخت
دولت عاشقان هوای تو است از عطار نیشابوری غزل 24
1. دولت عاشقان هوای تو است
راحت طالبان بلای تو است