گیرم نقاب برفکنی از رخ از حکیم سبزواری غزل 157
1. گیرم نقاب برفکنی از رخ چو ماه
کو تاب یک کرشمه و کو طاقت نگاه
...
1. گیرم نقاب برفکنی از رخ چو ماه
کو تاب یک کرشمه و کو طاقت نگاه
...
1. از مژه گرچشم مستت دست در خنجر زده
نیست بد مستی عجب زان مست کان ساغر زده
...
1. دل مستمند و حیران بهوای آب و دانه
زحرم سرای شاهی بخرابه کرده خانه
...
1. خوشا جانی که جانانش تو باشی
خوشادردی که درمانش تو باشی
...
1. نه بگویمت که مهری نه بخوانمت که ماهی
که حقیقت تو ناید بعقول ماکماهی
...
1. هذ اغزال هلال السمآء مضناکی
غد الغزالة فی العشق من حیاراکی
...
1. صبا برگو بآن شیرین که گاهی
چه باشد گر کنی برمانگاهی
...
1. دلا دیریست دور از دلستانی
جدا از بارگاه لامکانی
...
1. پا مانده در گل در سرزمینی
جاکرده در دل مهر حبینی
...
1. خاک در تو ما را به ز آب زندگانی
در سر هوای سرورت عمریست جاودانی
...
1. الاقد صاد عقلی بالدلالی
بتی شیرین کلامی خورد سالی
...