عشق توچاره ساز دل بیقرار ماست از اسیری لاهیجی غزل 60
1. عشق توچاره ساز دل بیقرار ماست
درد و غم تو مرهم جان فگارماست
هرکس که از جفای غم عشق خایفست از اسیری لاهیجی غزل 61
1. هرکس که از جفای غم عشق خایفست
با عاشقان بدین و مذهب مخالفست
چون مظهر حسن تو رخ ماه رخانست از اسیری لاهیجی غزل 62
1. چون مظهر حسن تو رخ ماه رخانست
میل دل عاشق برخ ماه رخانست
قبله حاجات ما کوی خرابات آمدست از اسیری لاهیجی غزل 63
1. قبله حاجات ما کوی خرابات آمدست
شاهد و می رند را عین مناجات آمدست
وهومعکم زین معیت حق چه خواست از اسیری لاهیجی غزل 64
1. وهومعکم زین معیت حق چه خواست
یعنی واجب را ز ممکن جلوه هاست
هرکه از درد و غم عشق تو دل افگارنیست از اسیری لاهیجی غزل 65
1. هرکه از درد و غم عشق تو دل افگارنیست
جان او را در مقام وصل جانان بار نیست
چیست عالم جلوه گاه حسن دوست از اسیری لاهیجی غزل 66
1. چیست عالم جلوه گاه حسن دوست
جلوه در عالم چه باشد جمله اوست
دلم ز شوق رخت بی سرو سامان است از اسیری لاهیجی غزل 67
1. دلم ز شوق رخت بی سرو سامان است
جان ز سودای سر زلف تو سرگردانست
باکوی تو از روضه رضوان نتوان گفت از اسیری لاهیجی غزل 68
1. باکوی تو از روضه رضوان نتوان گفت
با روی تو از حور و زغلمان نتوان گفت
با روی تو از جنت اعلی نتوان گفت از اسیری لاهیجی غزل 69
1. با روی تو از جنت اعلی نتوان گفت
با قد تو از قامت طوبی نتوان گفت
یار ماباماست از ماکی جداست از اسیری لاهیجی غزل 70
1. یار ماباماست از ماکی جداست
مائی ما پرده ادبار ماست
بنمود حسن دوست ز ما آنچنانکه هست از اسیری لاهیجی غزل 71
1. بنمود حسن دوست ز ما آنچنانکه هست
آمد عیان بصورت ما هر نهان که هست