گر پرده برنداری زان رخ از اسیری لاهیجی غزل 322
1. گر پرده برنداری زان رخ ز جان غمناک
آهی کشم که آتش افتد درون افلاک
...
1. گر پرده برنداری زان رخ ز جان غمناک
آهی کشم که آتش افتد درون افلاک
...
1. جان ما مست می عشقست از روز ازل
کی شود کی تا ابد هشیار مست لم یزل
...
1. هر زمان نوعی بچشم اهل حال
می نماید حسن روی تو جمال
...
1. درد عشق آمد دوای درد دل
نیست باری جز غمش درخورد دل
...
1. در کشور جان و ملکت دل
بگرفت سپاه عشق منزل
...
1. چو عشقش از دلت گشتست زایل
بکنج عافیت کردی تو منزل
...
1. زهی بزم و ساقی و حسن و جمال
زهی مستی و ذوق و جام وصال
...
1. ای حسن جان فزای تو خورشید بی زوال
هرگز ندید دیده کس اینچنین جمال
...
1. تا کرد شاه عشق بملک دلم نزول
برخاستست از سر جان عقل بوالفضول
...
1. چون خیال وصل جانان هست سودای محال
جان شیدایم ز وصلش گشت قانع با خیال
...
1. بیاکه بی تو ز عمر خودم گرفت ملال
مگر ز روی تو گردیم شادمان ز وصال
...
1. من که مست جام عشقم از ازل
کی بهشیاری کنم مستی بدل
...