ای دل براه عشق ز کونین از اسیری لاهیجی غزل 263
1. ای دل براه عشق ز کونین در گذر
گر زانک عاشقی ز سر جان و سرگذر
مائیم و کنج خلوت و سودای از اسیری لاهیجی غزل 264
1. مائیم و کنج خلوت و سودای عشق یار
ناصح تو کار خود کن و ما را باو گذار
دل و دینم ببرد آن شوخ عیار از اسیری لاهیجی غزل 265
1. دل و دینم ببرد آن شوخ عیار
چه میخواهد ندانم از من آن یار
هان ای صبا ز لطف بشیراز از اسیری لاهیجی غزل 266
1. هان ای صبا ز لطف بشیراز کن گذر
زین جان بی نوا برجانان پیام بر
فوحدته فی کثرة الکون از اسیری لاهیجی غزل 267
1. فوحدته فی کثرة الکون ظاهر
وآیاته عن شبهة الشبه طاهر
از بحر تلخ و شور غم هجر از اسیری لاهیجی غزل 268
1. از بحر تلخ و شور غم هجر برکنار
آمد غریق عشق بشادی وصل یار
مائیم بعشق تو میان بسته از اسیری لاهیجی غزل 269
1. مائیم بعشق تو میان بسته بزنار
ترسا صفت از غیر تو کلی شده بیزار
ای باد صبا ز روی دلدار از اسیری لاهیجی غزل 270
1. ای باد صبا ز روی دلدار
از لطف نقاب زلف بردار
در خرابات آمدم دوشینه از اسیری لاهیجی غزل 271
1. در خرابات آمدم دوشینه هنگام سحر
جمله را دیدم ز مستی گشته از خود بیخبر
آمد برون ز خانه بصد ناز از اسیری لاهیجی غزل 272
1. آمد برون ز خانه بصد ناز و عشوه یار
حسن جمال خود بجهان کرد آشکار
ساقی قدحی بکام ما ریز از اسیری لاهیجی غزل 273
1. ساقی قدحی بکام ما ریز
فرصت چو غنیمت است برخیز
ای عشق چاره ساز جگر سوز از اسیری لاهیجی غزل 274
1. ای عشق چاره ساز جگر سوز دلنواز
بستان مرا ز دست من و کار من بساز