این حیله سازی فلک کینه از اسیری لاهیجی غزل 168
1. این حیله سازی فلک کینه دار هیچ
وین مکر دور دایره بی مدار هیچ
جان ما را در ازل دادند از اسیری لاهیجی غزل 169
1. جان ما را در ازل دادند با عشق امتزاج
دایما سودای عشق اوست زانم در مزاج
گر نداند درد عشق دوست از اسیری لاهیجی غزل 170
1. گر نداند درد عشق دوست را عاشق فلاح
کی امید وصل او گردد مقارن با نجاح
با درد عشق جانان درمان از اسیری لاهیجی غزل 171
1. با درد عشق جانان درمان چه کار دارد
با بی سران سودا سامان چه کار دارد
از شاهد و می گر خبری هست از اسیری لاهیجی غزل 172
1. از شاهد و می گر خبری هست بگوئید
چون باده پرستی هنری هست بگوئید
دوشم از میخانه پیر میکده از اسیری لاهیجی غزل 173
1. دوشم از میخانه پیر میکده آواز داد
گفت ای طالب درآ، تا بهره یابی از رشاد
زان پیشتر که دور جهان از اسیری لاهیجی غزل 174
1. زان پیشتر که دور جهان را مدار بود
از شوق روی دوست دلم بیقرار بود
از قید غم جهان شد آزاد از اسیری لاهیجی غزل 175
1. از قید غم جهان شد آزاد
هر کو دل و جان بعشق او داد
ساقی چه شد که جمله جهان از اسیری لاهیجی غزل 176
1. ساقی چه شد که جمله جهان می پرست شد
این خود چه باده بود که ذرات مست شد
جانم اسیر دام سر زلف یار از اسیری لاهیجی غزل 177
1. جانم اسیر دام سر زلف یار شد
دل در هوای حسن رخش بیقرار شد
بیا که یار ز رخسار پرده از اسیری لاهیجی غزل 178
1. بیا که یار ز رخسار پرده را بگشود
بیا که هر چه نهان بود آشکار نمود